Chłopie, przestań pastwić się nad swoim dzieckiem.
Każda istota na tym padole do życia potrzebuje choćby odrobinki ciepła i miłości.
Ciepłe spojrzenie, dotyk czy szept mogą zmienić bieg...
rozwiń
Chłopie, przestań pastwić się nad swoim dzieckiem.
Każda istota na tym padole do życia potrzebuje choćby odrobinki ciepła i miłości.
Ciepłe spojrzenie, dotyk czy szept mogą zmienić bieg życia człowieka o 180°.
Piszesz o matce swojego syna w sposób niepozostawiający wątpliwości. Nie kochasz, gardzisz, brzydzisz się...wykorzystujesz jej stan by pogłębiać przepaść emocjonalną między nią a synem. Uzależniłeś ją od swojej postawy "ogarniacza" sytuacji i za chwilę uzależnisz od siebie syna.
Nie jesteś bez skazy. Jesteś winny. Za chwilę zaczniesz trącać starym piernikiem. Dziecko potrzebuje realnych wzorców a nie iluzji.
Jeśli pozwolisz synkowi zarazić się chorobą, która trawi Ciebie i jego matkę, licz się z konsekwencjami.
Kieruje Tobą egoizm a nie dobro dziecka.
Poszukaj swoich jaj i zacznij działać.
Nazywaj rzeczy po imieniu. Dziecku mów wprost, prawdę... Nie ogłupiaj i nie kituj bo zrobisz krzywdę na całe życie.
W Twoim wieku chyba coś się ma w głowie i rozumie znaczenie czasu i przestrzeni...
To jest wojna zwana Życiem. Musisz walczyć... Prawdą i Miłością!
Do upadłego aż staniesz się Mistrzem wstawania. Tymczasem bronisz się przed upadkiem, który jest naturalną częścią procesu podnoszenia się.
Ratuj się mądrze. Jeśli sobie nie umiesz pomóc to o czym tu piszemy (???)
Ps
Coś na osłodę. Nikogo! Absolutnie nikogo, poza Bogiem i Tobą nie obchodzi Twoje życie. Nie wierzę, że przez 5 dekad, nie nauczyłes się żyć pośród wilków. Wpuść je na swój teren a zeżrą wszystko...
Doskonale wiesz o czym piszę. W Twoich wpisach czuć strach przed przekroczeniem granicy i słusznie.
Odrzuć tę opcję i nie daj się zwieść, że jest najłatwiejsza. To Twój bajzel więc sprzątanie go cudzymi rękoma nie jest najlepszym pomysłem. Chyba, że sam jesteś wilkiem, starym, przebiegłym, który walnął się w kalkulacjach.
zobacz wątek
