Nie ma już buntu. Widziałem, jak po kilku miesiącach zrezygnowani spuścili głowy, gotowi na kolejnych 25 lat poniewierki. To było smutne. Muszę na to patrzeć.
Takie dają sygnały: Chcemy już...
rozwiń
Nie ma już buntu. Widziałem, jak po kilku miesiącach zrezygnowani spuścili głowy, gotowi na kolejnych 25 lat poniewierki. To było smutne. Muszę na to patrzeć.
Takie dają sygnały: Chcemy już tylko spokojnie umrzeć. Jesteśmy neutralni.
Są trochę czerwoni, co jest ciekawe po tylu latach przeciwnej propagandy.
Komunistów nie lubią.
To taka zabawa wykształconych i delikatnych, a także indywidualnych rolników ubogimi i niewykształconymi.
zobacz wątek
