Odpowiadasz na:

Re: Mam dość własnego dziecka

Myślę,że każda z nas ma takie chwilę.Jak przeczytałam tutuł wątku to pomyślałam że ja też mogłbym taki założyć.
Ja z kolei mam dość swojego 5-latka z którym od zawsze miałam problem.Jak był... rozwiń

Myślę,że każda z nas ma takie chwilę.Jak przeczytałam tutuł wątku to pomyślałam że ja też mogłbym taki założyć.
Ja z kolei mam dość swojego 5-latka z którym od zawsze miałam problem.Jak był malutki to było bardzo ciężki,on nie uleżał choćby na chwilę,zawsze trzeba było go nosić,przy tym ruchliwy to za mało powiedziane,zabawkami wogóle do 2 roku życia nie interesował się,a dom wyglądał jak po trzęsieniu ziemi,wszelkie kable,rzeczy z szuflad powyciągane,kwiaty obskubane,garnki z szafek wywleczone,to było jego spędzanie czasu całe dnie,zabawki leżały i się kurzyły.Do tego niejadek straszny,wiecznie biegałam za nim z jedzeniem bo był tak żywy a jeść nie chciał i tak jest do dziś,ciągle tylko zmuszam bo inaczej by niczego nie jadł,do tego nadpobudliwy i ciągle histeryzuje,nie sposób z nim w domu wytrzymać,dalej mało co się bawi,wiecej skacze,wariuje,krzyczy...To dopiero dziecko...
Teraz mam 4-miesięcznego,ten z kolei ma problemy ze snem,ale jest o wiele spokojniejszy,nie tak ruchliwy,poleży,zajmie,się sam sobą choćby na chwilę,tylko te jego niespanie,w nocy pobudki co 2-3 godziny a czasem jest tydzień że co godzina,też uśpić ciężko,na noc zamiast iść spać to budzi się po godzinie.Chodzę nie wyspana,może z 3-4 na dobę śpię,na 10 rat oczywiście.Starszy wariuje,mały nie ma spokoju,spać nie może,wieczorne usypianie to koszmar bo wtedy problem z jednym i drugim,wiecznie nerwy,stres.A jestem z nimi sama na wieczór i w nocy,mąż pracuje,też jesteśmy sami na siebie zdani i też marzę o jakimś wyjściu bez dzieci.W dodatku bez znajomych bo mieszkamy za granicą,można zwariować,osiwieć,też mam dość.

Czytając opowieści innych jest nam łatwiej pózniej,że ktoś może mieć gorzej,albo podobnie,że nie jest się samym ze swoimi problemami.