Re: samotna matka skazana jest na samotność?
Nie wiem czy to dobra puenta. Bo może jeszcze ktoś w to uwierzy. Sądzę raczej że mamy tak, jako ludzie, że boimy się bycia zranionymi i dlatego tak trudno nam to wychodzi. Z jednej strony mamy...
rozwiń
Nie wiem czy to dobra puenta. Bo może jeszcze ktoś w to uwierzy. Sądzę raczej że mamy tak, jako ludzie, że boimy się bycia zranionymi i dlatego tak trudno nam to wychodzi. Z jednej strony mamy nieludzką potrzebę bycia dla kogoś wszystkim i chcemy dawać siebie, a ta druga strona, bardziej mroczna hamuje nas przed tym, dla zdrowego rozsądku, by nie dać się skrzywdzić kiedy już się otworzysz na drugiego, otworzysz pancerz, pokażesz wnętrze i wtedy boli najbardziej. Najważniejsze jednak w moim przekonaniu to mieć taką nutę naiwności w sobie i otwartości na bycie z kimś. Nie chodzi tu o popełnianie głupstw ale o chęć wyciągnięcia ręki a nie zamykanie się w swoim skrzywdzonym świecie, gdzie słońce dochodzi przez małą szczelinę. Dziewczyny, głowa do góry. Jeśli jest tak że jedni faceci wolą blondynki a inni brunetki, jedni szczupłe inni otyłe, mądre i płytkie, szukające przygody a szukające ciepła domowego ogniska w ramionach faceta, to z czystego rachunku wynika że gdzieś tam jest ten ktoś i proszę Was nie piszcie że teraz nie ma czasu na uczucie bo są dzieci i im należy się oddać to po jakimś czasie może się okazać że wasza otwartość na drugiego człowieka została tak mocno zgaszona że będzie sto razy gorzej. Naprawdę są na świecie faceci którzy doceniają fakt bycia z kobietą i jej dzieckiem i szukają tego. Argumentem z Waszej strony jest to że nie szukacie przygody (mężczyźni tego też z czasem potrzebują aby osiąść i przestać polować), kolejny argument to że nie myślicie jedynie przez pryzmat Ja a bardziej jesteście nastawione na My. A na koniec wydaje mi się że z punktu widzenia mężczyzny naprawdę cudem jest znaleźć miłość razy dwa albo trzy.
zobacz wątek
