Odpowiadasz na:

Re: 1ALO w niebezpieczeństwie!!!!!

Turyści odwiedzający Bieszczadzki Park Narodowy zobowiązani są do poruszania się wyłącznie po wyznaczonych do tego celu trasach, tj. drogach publicznych, znakowanych szlakach pieszych (o łącznej... rozwiń

Turyści odwiedzający Bieszczadzki Park Narodowy zobowiązani są do poruszania się wyłącznie po wyznaczonych do tego celu trasach, tj. drogach publicznych, znakowanych szlakach pieszych (o łącznej długości 132 km) oraz specjalnych ścieżkach przyrodniczych i przyrodniczo-historycznych. Do poruszania się pieszego służą także wszystkie udostępnione dla ruchu kołowego drogi publiczne przebiegające przez teren Parku.

Zatem wszystkie inne obszary Parku położone poza znakowanymi szlakami i ścieżkami są zamknięte dla ruchu pieszego, rowerowego i kołowego. Dotyczy to także utwardzonych dróg wewnętrznych Parku, np. tzw. "stokówek".

Natomiast w wypadku koni przejazdy odbywają się po specjalnie do tego celu wyznaczonych trasach górskiej turystyki konnej, wokół Parku.

Poza wyznaczonymi trasami mogą się poruszać pracownicy Straży Parku, Służba Parku, Straż Graniczna oraz ratownicy GOPR podczas akcji ratowniczych i szkoleń, a także osoby prowadzące badania naukowe (za zgodą Dyrekcji Parku).

Turystów obowiązuje także przestrzeganie zasad określonych w Regulaminie Parku oraz wykupienie biletów wstępu zgodnie z obowiązującymi na dany rok Opłatami ustalanymi przez Dyrektora. Opłaty wnosimy raz dziennie przy wejściu lub zejściu ze szlaków w punktach kasowo-kontrolnych Parku. Tam też możemy się zaopatrzyć w stosowne mapy, przewodniki, inne wydawnictwa popularno-naukowe Parku oraz zasięgnąć potrzebnych nam informacji. Każdy z tych punktów wyposażony jest również w apteczkę pierwszej pomocy.

Wprawdzie po szlakach znakowanych na terenie Bieszczadzkiego Parku Narodowego można się poruszać bez ograniczeń przez cały rok to jednak najlepsze warunki na piesze wędrówki panują od wiosny do późnej jesieni. Wtedy też odwiedza Bieszczady najwięcej turystów (około 200 tys. rocznie).