Birdman

Spodziewałam się czegoś więcej. Gra Keatona bardzo dobra, to fakt, ale całość 4/10.

Świetny! 10/10 za grę aktorów, scenariusz, kamerę, a za filozofię i skrzydła 20. O czym mówimy kiedy mówimy o miłości?. Gorąco polecam, szczególnie tym, którzy zastanawiają się dlaczego wszystko, co nas otacza jest tak nieprawdziwe, tak hiperrealistyczne.

Poszłam na ten film , jak przeczytałam recenzję " arcydzieło" , film istotnie b. sprawnie zrealizowany , dobre rzemiosło , ale dylematy głównego bohatera nie specjalnie poruszające , film na 4 , ale nie więcej

naprawdę nie rozumiem tych ochów i achów.film jest ok, ale zeby zaraz nazywac go najlepszym filmem roku i nominowac w tej kategorii do Oskara?moim zdaniem są dużo lepsze filmy. ten jest zbyt pojechany, zbyt surealistyczny jak dla mnie.a już na pewno nie nazwałabym go komedią..

wczoraj byłam na seansie i tak się zastanawiam, do chwili obecnej, co tak urzekło jurorów? skoro film otrzymał tak wiele nominacji?? hm, nie mam pojęcia!! faktycznie, gra aktorów niezła, dialogi zabawne, ale nie do rozpuku, chociaż przyznam, że kilkakrotnie parsknęłam, mimo to film nie powoduje salw śmiechu. pomysł na scenariusz też nienajgorszy, jednak do euforii brakowało mi "tego czegoś"
Czy polecam?? Oto jest pytanie...... Dawno po seansie nie miałam tak mieszanych odczuć.............
Ode mnie 6,5/ 10 no, może 7...

Nudne, przegadane (także filmowo), pretensjonalne. Gniot w sam raz na Oscara. Tylko krytycy pieją z zachwytu. Można sobie darować.

Boski.

ja się podśmiewałam w trakcie seansu, ale faktycznie przesłanie jest zdecydowanie dramatyczne

Jesli ktos chcialby sie wybrac, zeby sobie zobaczyc komedie o facecie udajacym superbohatera, to NIECH NIE IDZIE. Bo sie rozczaruje.

Znakomita gra aktorska,Keaton w swej roli przekonujący i chyba lekko nawiązujący do swojej kariery aktorskiej (wszak był Batmanem).
Opowieść w stylu kina Sundance, nie próbując być na siłę Allenowskim patosem nad współczesnym nowojorczykiem.....
Dodać do tego świetne ujęcia kamery z ręki, E.Nortona i E. Watts ukazujących drugie oblicze teatru i mamy gotowy przepis na nietuzinkowy seans.
Zabarwienie delikatną nutą groteski dodaje historii lekkości która pomaga w zrozumieniu nie prostego tła - tego ktore wszyscy po części mamy na codzień.
Nie zgadzam się z opinią niektórych iż jest to film typowy na Oskara - on jest po prostu sobą tak jak my jesteśmy po części meduzami na plaży.

Kto nie potrafi docenic ten doceniac po prostu nie umie. Mistrzostwo , nieczesto sie darza tak dobre kino ogladac.