Odpowiadasz na:

No tak. Tak dokładnie wygląda nowa strategia Platformy. Bardzo prosta, bo platformersi dokładnie znają swoje grzeszki więć biorą swoje grzeszki, ukladają je w narrację i tylko jedną rzecz muszą... rozwiń

No tak. Tak dokładnie wygląda nowa strategia Platformy. Bardzo prosta, bo platformersi dokładnie znają swoje grzeszki więć biorą swoje grzeszki, ukladają je w narrację i tylko jedną rzecz muszą zmienić: tam gdzie napisaner jest PO wpisują PIS i gotowe.

I to wygląda tak:
Nie wiem czy państwo zwrócili uwagę na zmianę taktyki opozycji, którą najlepiej wdraża Tusk.

Otóż każda partia ma dwie ścieżki nawiązywania relacji z elektoratem:
1. Może, prezentując swój program, zabiegać o głosy zwolenników.
2. Może też, w mniejszym oczywiscie stopniu, dążyć do demobilizacji potencjalnych zwolenników partii konkurencyjnych.
Jak postępuje PO ?
PO nie ma programu, za program służy mu hasło, jak najbardziej totalitarne, a nie demokratyczne, odsunięcia PIS od władzy, wszelkimi, co potwierdza tezę o totalitaryzmie, środkami. To nie przypadek, ani niezręczność - jest to zabieg świadomy, skierowany do twardego, zdemoralizowanego elektoratu z grup interesu i do mocodawców zagranicznych. PO świadoma jest też faktu, że wszyscy wiedzą, iż jest partią oszustów i aferzystów i wcale nie próbuje się tego wypierać. Tu nie chodzi przecież o przekonanie kogokolwiek, bo role są już dawno rozdane.

Wybrała więc tę drugąścieżkę i stosuje retorykę bezczelności, starając się przypisać PISowi wszystkie grzechy jakie sama popełniła, co zwiększa oburzenie. Jaki to ma sens, kiedy nkit rozsądny w to nie uwierzy ? Tu nie chodzi o racjonalność i przekonanie kogokolwiek. Chodzi nie tylko o wywołanie oburzenia ale i zamianę tego oburzenia w bezradność intelektualną. Jak można bowiem dyskutować z kimś, kto ci się śmieje w twarz i przypisuje tobie swoje własne grzechy? Cel jest cyniczny - chodzi o wykluczenie racjonalnej dyskusji i odstraszenie od polityki ludzi rozsadnych, a skorych do dyskusji i zniechęcenie ich do podejmowania racjonalnych decyzji politycznych.
I to jest właśnie to: czysty faszyzm.