Duchy Inisherin

Pewnie nie dla wszystkich, ale jeśli ktoś ma wyczucie absurdu to polecam.
Akcji w potocznym rozumieniu nie ma zbyt wiele, ale w bohaterach i relacjach między nimi dzieje się bardzo dużo.

To bardzo dobry film. niełatwy, ciężki. Momentami wręcz dręczący, przez to co oglądamy na ekranie. Jest to film do którego można wrócić za jakiś czas, za rok, może dłużej, na pewno nie od razu. Akcja dzieje się w Irlandii, równo sto lat temu. Gdy trwała tam wojna domowa. Wojna stanowi w nim tylko odległe tło... dla wojny między dotychczas bliskimi sobie ludźmi. W filmie mamy dwóch przyjaciół, z których nagle jeden postanawia zupełnie zerwać z drugim. Bez słowa wyjaśnienia. Co oczywiście powoduje cierpienie, bo ta przyjaźń była dla drugiego - porzuconego bohatera - wszystkim, osią jego życia. Do czego to doprowadzi? Warto obejrzeć. Może do czegoś dobrego i obaj bohaterowie będą szczęśliwi..., ale może wręcz odwrotnie. I tę relację między nimi można równie dobrze zamienić na relację w związku, gdzie nagle jedna osoba porzuca drugą. Tu jest ten sam ból, ta sama walka, ta sama nadzieja. Ale jeśli ktoś przechodził przez coś takiego osobiście, to raczej wie, jak tego typu wysiłki się kończą, prawda? Może lepiej odpuścić, zamiast szamotać się w walce, która być może jest bezcelowa? I zamiast pomóc, spowoduje wręcz odwrotne skutki? Najgorsze wojny - to wojny domowe - nigdy i nigdzie nie zginęło tylu Amerykanów, co w wojnie domowej w XIX wieku. Czy najgorsza wojna między ludźmi, to aby nie ta - toczona między tymi, którzy byli sobie niegdyś najbliżsi? Nagłe porzucenie (słynny termin ghosting) drugiego człowieka to wyjątkowo podłe zachowanie. Ale ludzie się zmieniają. Zwykle na gorsze. Przypomniał mi się cytat z Małego Księcia: "Na zawsze ponosisz odpowiedzialność za to, co oswoiłeś". Jeśli ktoś tego nie rozumie, to zamiast serca ma kamień. A tacy ludzie nie są warci złamanego grosza. Po angielsku tytuł to The Banshees of Inisherin (to też tytuł piosenki, którą Colm komponuje przez cały czas) pochodzi z irlandzkiego folkloru i oznacza duchy kobiet, które krzyczą, zawodzą i opłakują, ostrzegając w ten sposób, że członek rodziny wkrótce umrze...

Czy to podobny klimat?

Ale tu też reżyser ten sam

Ten film odbiera się wszystkimi zmysłami. Wgniatający w fotel. Jedyną wadą tego filmu jest to że ciężko będzie zrobić coś lepszego.

Uff.Ciężko cokolwiek napisać o tym filmie,bo jest tak wielowątkowy,że po wyjściu z kina widz zastanawia się o czym on był.Ale spróbujmy.Film bardzo dobry. Piękny wizualnie.Irlandia sfotografowana znakomicie.To film o potrzebie bliskości i o tym jak trudno jest się rozstać.O tym,że tak naprawdę w głębi duszy każdy z nas jest egoistą i że nie ma miłych i dobrych ludzi ponieważ w skrajnych przypadkach wyzwalane są w człowieku najgorsze cechy charakteru.Film skłania do przemyśleń o tym,czy warto walczyć o miłość,przyjaźń czy też o jakąkolwiek inną relację.Przypomina o tym,że powinniśmy się rozstawać z szacunkiem ale jednocześnie podkreśla fakt,że niektórych rzeczy tak po prostu nie można puścić w niepamięć.Każdy z nas oczywiście może zwrócić uwagę w Duchach Inisherin na zupełnie inne wątki.Jest o czym myśleć.I bardzo polecam.Gra aktorska super.Czy lepszy od Trzech Billboardów?Moim zdaniem nie.Zupełnie inny to na pewno.Ale tak.Zdecydowanie do obejrzenia choć ze względu na scenariusz widzowie mogą się poczuć trochę dziwnie.Scenariusz jest oryginalny bardzo ale to w mojej opinii jest zaletą Duchów Inisherin.

Proste, ludzie emocje pokazane w nieco absurdalny sposób. A widoki na Irlandię.... mrrr... majstersztyk!

Piękne zdjęcia, intrygujący. Widz nie nudzi się ani przez chwilę,mimo, że teoretycznie nie dzieje się zbyt wiele. To jedna z ciekawszych propozycji ostatnich miesięcy. Naprawdę warto udać się do kina aczkolwiek komedia to zdecydowanie nie jest

Kilka dni po seansie film nieustannie rezonuje. Jeden z lepszych obrazów ostatnich miesięcy, może i lat. Rewelacyjna rola Farrella! Piękne zdjęcia. Świetny scenariusz i reżyseria. Nieoczywisty, oryginalny, surowy, trzymający w napięciu od pierwszych minut. Polecam!!

Na pewno na plus widoki, gra Colinna Farella i chłopaka nie do końca pełnosprawnego umysłowo. Natomiast scenariusz jak dla mnie za bardzo absurdalny i brutalny.

Ludzie zachwycają się tym co dzieje się między dwójką bohaterów. Dialogami, napięciem, które buduje reżyser, scenariuszem. Faktycznie kino dość brutalne. Na pewno ten film nie jest dla każdego widza.