Odpowiadasz na:

Forma

We Franciszku po raz pierwszy od Snu nocy realizatorzy zwrócili uwagę na formę i chwała im za to. Forma, która tak wielu się nie podoba jest starannie przemyślana i wynika z przyjętej konwencji... rozwiń

We Franciszku po raz pierwszy od Snu nocy realizatorzy zwrócili uwagę na formę i chwała im za to. Forma, która tak wielu się nie podoba jest starannie przemyślana i wynika z przyjętej konwencji moralitetu-misterium. Stąd choreografia przypominająca obrazy Boscha, tekst jak średniowieczne żywoty, scenografia o barwach Italii. Pomieszanie "śmieszne-smutne" także nie jest przypadkowe, proszę zajrzeć do jakiegokolwiek dzieła Franciszka Villona, spektakl po prostu zachowuje estetykę średniowieczną. Wydawało mi się że zamysł jest tak wyrazisty, iż wszyscy to zauważą, bo przecież chodzili do szkoły i czytali żywoty -no chyba że nie czytali, wtedy faktycznie nie potrafią zauważyć doskonale przemyślanej strategii inscenizacyjnej i nie rozumieją jej.