TATA CHOROWAŁ NA RAKA TRZUSTKI 3 LATA,ZAWSZE POWTARZAŁAM Z MAMĄ ŻE NIE ODDAMY GO DO HOSPICJUM,ALE PRZYSZEDŁ TEN DZIEŃ W KTÓRYM Z TATĄ NIE BYŁO KONTAKTU I W SZPITALU POWIEDZIELI ŻE NAJLEPIEJ BĘDZIE JAK ZDECYDUJEMY SIĘ NA HOSPICJUM.TO BYŁA NAJCIĘŻSZA DECYZJA W NASZYM ŻYCIU,BAŁYŚMY SIĘ STRASZNIE...TATA LEŻAŁ TRZY TYGODNIE W HOSPICJUM,PRZEZ CAŁĄ JEGO CHOROBĘ NIE SPOTKAŁAM SIĘ Z TAK WSPANIAŁYM PERSONELEM JAKI JEST W HOSPICJUM.POMOC BYŁA Z KAŻDEJ STRONY,DLA TATY I DLA NAS.MSZY ODPRAWIONEJ W OSTATNI CZWARTEK MIESIĄCA ZA ZMARŁYCH W HOSPICJUM NIGDY NIE ZAPOMNĘ-BYŁA WSPANIAŁA-TAM CHORZY SĄ TRAKTOWANI WSPANIALE ZA ŻYCIA I PO ŚMIERCI.BYŁYŚMY Z MAMĄ CAŁĄ NOC GDY TATA UMIERAŁ/07.11.2011 GODZ.4,40/,UMIERAŁ WE ŚNIE,BEZ BÓLU,ALE PRZY NAS,NIE BYŁ SAM.DZIĘKUJĘ WSZYSTKIM PRACUJĄCYM I POMAGAJĄCYM W HOSPICJUM ŚW.JÓZEFA.ŻYCZĘ WSZYSTKIM ZDROWYCH, WESOŁYCH I SPOKOJNYCH ŚWIĄT .