Zdrada/ Różnica wieku/ Romans w pracy

Nie żałuję, znaliśmy sie długo wcześniej, pracujemy w tej samej branży, w podobnych firmach, na wspólnej imprezie branżowej cos zaiskrzylo, tak, sa uczucia, nie jestem z drewna. Jest mi z nim dobrze, w łóżku ogień i duzo czułości.

Zdrada z samego znaczenie jest - zdradą - czyli niczym dobrym dla kogokolwiek! Ja miałem tylko internetowo - telefoniczne i nie powinienem ich mieć :-(

Ola, jesteście razem? Co z Waszymi rodzinami?

Spotykamy się często, widujemy prawie codziennie, pracujemy w tym samym biurowcu. Cieszę sie z tego co mam, cudów nie oczekuję, on emocjonalnie jest ze mną to sie liczy.

W pracy.
Dlaczego? Każdy ma swoje indywidualne powody. Z jednej strony nuda, rutyna, brak spontaniczności, chęć przygody, jakieś szaleństwo.
Z drugiej strony totalnie nieszczęśliwy związek.
Dwie rodzimy. Dwa małżeństwa.
Absolutny brak wyrzutów sumienia.

Nie wiadomo co dalej. Żadnego emocjonalnego zaangażowania. Żadnych głębszych uczuć.
Pasja. Namiętność. Czułość.
Z jednej strony człowiek wie, ze nie powinien, ze nie może, a z drugiej nie potrafi tego przerwać.

Ja akurat jestem od kilku lat rozwiedziona, rozwód wzięłam bo sie coś wypaliło. Po prostu tak, to ja wystąpiłam o niego. Bez żalu. Zycie obok osoby z ktora cię nic juz nie łączy musi być straszne.

Ola, Ola jak Ty płytko myślisz. To dlaczego akurat za tego wychodziłaś za mąż? Teraz jest kolega z pracy bo...emocje i w "łóżku ogień". Jak to się "wypali' to kolejne emocje?! Ehhh :-(

Oj tam, oj tam.

..czyli: ponownie pozwolilem sobie na żart.

M, nie wiadomo co dalej? Czyli romans trwa? Jesteś mężczyzną, czy kobietą? Żadnych głębszych uczuć?

Zdrada jest konsekwencją braków w związku, o których zapełnieniu partnerzy nie myślą, bo ze sobą nie rozmawiają, a jeśli już, to odpowiedź brzmi nie lub chyba oszalałeś/łaś?!, etc..
Gdy sypie się sfera intymna, sypie się związek. Dlaczego się sypie? Bo się nie dba o wzajemne potrzeby, nie szuka rozwiązań, uwstecznia się i nie próbuje przepracować tabu, które wiążą i ograniczają. Dlatego zdradzamy, szukając nowych wrażeń i intymnych i emocjonalnych. Gdy w domu jest jak w trzygwiazdkowej restauracji, to się nie jada na mieście - gdy lodówka pusta, a na obiad niedosmażony mielony, to będziemy szukać czegoś smacznego...gdzie indziej.
Ja jestem w tej komfortowej sytuacji, że zdrady, romanse mam za sobą, a z moją partnerką udało nam się stworzyć w 100% szczerą relację, bez tabu.
Jeśliby nawet doszło do sytuacji, w której miałbym ochotę na inną kobietę, to wystarczyłoby, abym o tym partnerce powiedział. Czysto teoretycznie, bo mimo wielu, wielu kobiet w moim życiu, żadna, z całym szacunkiem do nich, nie była na takim poziomie otwartości seksualnej, jak moja obecna partnerka.
Kluczem do sukcesu jest rozmawiać w łóżku - ale bez tabu i zawsze szczerze i mieć dużo empatii:)

MPM dużo racji w tym co napisałeś ale...jak Twoja obecna partnerka (podejrzewam że nie żona) zamknie się jakkolwiek to co? Wrócisz do starych praktyk? Poszukasz jeszcze bardziej otwartej kobiety na sex? ;-)

Otwartej kobiety?
Może każda jest "otwarta", tylko nie każdy mężczyzna potrafi dać na tyle silne poczucie bezpieczeństwa, komfortu, zapewnienie, że jest dla niego kompletna, aby się "otworzyła"?

Ehh to wszystko co piszesz .O.N.A to może dać facet który ma trochę ogłady i.... kasę i wtedy... kobieta uwierzy że jest dla niego "kompletna" i hmm się "otworzy"? ;-)
"Sex i kasa, kasa i sex..." jak to w piosence śpiewają ;-)

Nie wiem, trudno mi prorokować. Niemniej, bardziej otwartym się być już nie da, niż obydwoje jesteśmy.

O.N.A. Romans trwa. O ile na początku łączyła nas można by powiedzieć inteligentna więź, bo mogliśmy porozmawiać absolutnie k wszystkim to kiedy doszło do zbliżenia zaczęło się to opierać na jednym.
Trwa. Jest trudne. Logistycznie. Technicznie.
Ale trwa. Cholera. Jest taka namiętność, ze nie potrafimy się nawzajem sobie oprzeć. Każde z nas ma swoje skrajne powodu, które nas popchnęły do tego. Oboje mamy pełna świadomość tego co się dzieje, ze dzieje się coś czego absolutnie nie powinno być ale... No właśnie, dzieje się.
Emocjonalnie. Trudno powiedzieć. Żadnych głębszych uczuć, mam na myśli to, ze nie jest to raczej wielka mieliście o która będziemy walczyć rozbijając dwie rodziny. Magia. Chemia. Pasja. Namiętność.

M, a jak to znosicie w pracy? Rozumiem, że ludzie, koledzy z pracy nie szczędzą Wam?