przerwa w pracy

Jeżeli dobowy wymiar czasu pracy pracownika wynosi co najmniej 6 godzin, pracownik ma prawo do przerwy w pracy trwającej co najmniej 15 minut, wliczanej do czasu pracy (art. 134 k.p.). Oznacza to, że prawo do 15-minutowej przerwy w pracy mają wszyscy pracownicy zatrudnieni w pełnym wymiarze czasu pracy, ale nie wszyscy niepełnoetatowcy.

Na przykład, jeżeli pracownik zatrudniony jest w wymiarze 1/2 etatu i świadczy pracę po 4 godziny dziennie od poniedziałku do piątku, to jego dobowy wymiar czasu pracy wynosi mniej niż 6 godzin, dlatego pracodawca nie ma obowiązku udzielania mu 15-minutowej przerwy od pracy wliczanej do czasu pracy.


Pracodawca może jednak udzielać swoim pracownikom innych przerw w pracy, które nie są wliczane do czasu pracy tych pracowników. Jeśli zatem pracodawca udziela swoim pracownikom np. 60-minutowej przerwy niewliczanej do czasu pracy, przeznaczonej na spożycie posiłku lub załatwienie spraw osobistych, to prawo do takiej przerwy mają również pracownicy zatrudnieni w niepełnym wymiarze czasu pracy.ale tylko jeżeli taki zapis jest w układzie zbiorowym lub regulaminie pracy

W przypadku pracownicy zatrudnionej w niepełnym wymiarze czasu pracy, która świadczy pracę przez czas krótszy niż 4 godziny dziennie, przerwy na karmienie nie przysługują. Jeżeli czas pracy pracownicy nie przekracza 6 godzin dziennie, przysługuje jej jedna przerwa na karmienie (art. 187 k.p.).

DLA ŚCISŁOŚCI

5 godzin to 5/8 etatu
4 godziny to 4/8 czyli 1/2 etatu
8 godz to cały etat (40 godzin tygodniowo)