slub

Szczerze ?

Zaszybko (chociaz znam duzo szczęśliwych par, ktore sie w tym wieku pobraly).

Ja mialem 22 jak sie ozenilem , bylismy z soba przedtem niespelna rok a za miesiac minie pietnascie lat naszego szczesliwego malzenstwa. Ale to tylko zalezy od partnerow i to w pelnym tego slowa znaczeniu. Jest takie stare przyslowie "Gdy konie ciagna w dwie rozne strony rozewa woz"

dzieki .... mam nadzieje ze my tez przetrwamy jak na razie ostatnie dwa lata to najpiekniejszy okres mojego zycia a slub ma byc najpiekniejszym dniem i poczatkiem dalszej drogi

Hm... nigdy sie niewie czy wlasnie teraz jest odpowiednia chwila... ale sadze ze jesli pochopnie podejmie sie decyzje to pozniej moze ona przyniesc niekorzyste skutki, tak wiec proponowlalabym sie siedem razy zastanowic, przeanalizowac wszytkie za i przeciw... jesli dwoje ludzi sie naprawde kocha to slub moze poczekac bo i tak oni wiedza ze chca byc razem, a im wiecej czasu razem spedza bez formalnych zobowiazan tym wieksza maja szanse sprawdzic czy tak naparwde sa sobie pzreznaczeni... oczywscie przesada niejest dobra w zadna strone wiec niewarto tez zwlekac do 60siatki...

Pewnie ze za wszesnie!!! I to duzo. Przynajmniej cztery lata warto poczekac, chyba, ze lzicie juz ze soba osiem, wtedy mozecie sie "przechodzic"

Cholera wie, czy za szybko.
Lepiej niby mieć wszystko uporządkowane - naukę, pracę, lokum.
Najbardziej przeszkadza, jak rozjadą się poziomy - ta pracuje, ten studiuje itp.
Z wolnej stopy jest łatwiej, ale - mimo wielu ograniczeń - związanych z żoną/mężem czy dziećmi - jednak małżeństwo, w efekcie rodzina - jest najdoskonalszą komórką społeczną. Oby tylko dobrze trafić i zawsze wierzyć. Że warto.

kurde a czemu malzenstwo nie jest komorka spoleczna, a rodzina jest? He? To co ja teraz z mezem jestem bezkomorkowiec, czy jak?

Nie chodzi tak dosłownie o wiek- chodzi o to czy takie dwie osoby już są na pewno do małżeństwa przygotowane. A jeśli nawet sądzisz, że już jesteś przygotowana...to poczekaj jeszcze rok. Coi Ci szkodzi? Do czego Ci się tak spieszy? Drugiega człowieka poznaje się całe życie...
Poza tym wiele osób, które się tu wpisało przede mną ma rację- najpierw lepiej sobie wszystko "posprzątać"-studia, pracę, mieszkanie...Jeśli to jest ok, i dalej jest pewność, że to "miłość życia" to ok-chajtajcie się choćby zaraz.
Pozwodzenia,
Malka

najpierw studia , samochod , hi- fi mieszkanko a potem tylko slub i ogladac telewize? NIe moi drodzy tak nie poznasz zalet partnera. Zcala tylko wspolne dzialanie, wspolne zwyciestwa i wspolne kleski. Takie sluby z poukladanym zyciem to marazm zyciowy. W partnerskim zwiazku nalezy sobie nawzajem cos zswdzieczac to podtrzymuje ogien milosci gdy ten przygasa.

Ciaptak zgadzam się z Tobą w 100%. Bardzo słuszny tok rozumowania. Pozdrawiam i życzę więcej tak trafnych przemyśleń:)

Mnie się wydaje,że nigdy nie jest się pewnym co do drugiej osoby...Może to 'głupie' spojrzenie,ale spotkałem parę kobiet na swojej drodze życia i każda kochała,ale nie była pewna mnie...Ślub w ich rozumowaniu daje tą pewnośc, zaufanie itp... O co chodzi?

to nie przemyslenia to doswiadczenia! :)

cokolwiek i kiedykolwiek byś nie uczynił-i tak będziesz żałował

tak

a wiecie jaka jest najmniejsza komorka szpiegowska? :) (kto czytal lema?). a tak na powaznie to malzenstwo jest kompromisem bo wiadomo ze nigdy nie znajdzie sie idealu...

sam sie nad tym zastanawiam ale ja mam 23 a ONA 20 i jestesmy razem ponad rok i chcemy...ale no wlasnie czy nie za wczesnie- chyba nikt nie pomoze...