Blueback

nie chodzę od kilku lat do kina i czuję się o wiele lepiej. Przestała mnie boleć głowa od huku głośników i smrodu kukurydzy. Wolę iść na spacer niż do kina na jeszcze jeden nieporadny, o byle czym, współczesny film.

Kiedyś to były czasy. Teraz już nie ma czasów.

A tak na poważnie - jeśli nie widziałeś filmu, to nie pisz o nim opinii.

Piękna historia. Subtelnie, bez sztuczności prowadzona opowieść. Czuć auteczność w relalacjach mama-córka, poza tym miło jest oglądać film z niesztampowymi postaciami kobiecymi. Nieco leniwe kadry, jednak wszystko z głębią emocjonalną. Alternatywa dla przesłodzonych disney'owskich historyjek familijnych. Nie dla każdego dziecka. Na pewno nie dla tych najmłodszych, bo jest w tym filmie jest kilka trudnych i smutnych wątków o zbyt dużym kalibrze życiowym. Od 10 roku życia moim zdaniem.