Egzaminator-Pan Sebastian Garstka.

Popieram wypowiedź. Pierwszy raz zobaczyłam Pana Sebastiana w Pordzie, jak chodził, szukał i wywoływał po nazwisku swojego" skazańca". Pamiętam swoją odpowiedź, że jakiś Pan przed chwilą wyszedł na plac i swoją pierwszą myśl :" Boże, niech ten człowiek się znajdzie, bo jeszcze ja na Niego ( Pana Sebastiana) trafię". Nie potrafię powiedzieć, dlaczego tak wtedy pomyślałam. Być może to wina czapki naciągniętej na pół twarzy i donośnego głosu...5 minut trwogi i już jest mój numerek. Wyjście, schody i już wiem, że "skazaniec " się nie znalazł..Do auta zaprasza mnie Pan Sebastian. Mój mimowolny uśmiech i myśl:"a jednak mam pecha". Bardzo szybko zmieniłam zdanie i myśl o pechu zamieniłam myślą, że jeśli kiedykolwiek zdam to tylko z tym egzaminatorem( to był mój trzeci egzamin). Nie będę pisać jak bardzo Pan Sebastian ułatwiał mi zaliczenie egzaminu, ale był baaardzo pomocny i wyrozumiały. Niestety, nie zdałam tego egzaminu, gdyż wymusiłam pierszeństwo. W ogóle te opowieści o koszmarnych egzaminatorach nijak się mają do rzeczywistości. Zdawałam 7 razy, każdy egzaminator był inny, jednak o żadnym nie mogę powiedzieć złego słowa! I dobrze :-)