Odpowiadasz na:

Trzeba jednak uświadamiać sobie w co się wierzy.

Zgadza się. Gdy duchowość opiera się na duchu a zwłaszcza rozumieniu tego co jest w przesłankach nauczającego i wskazywanie przyczyn i skutków staje się gnozą czyli wiedzą. I to co wcześniej... rozwiń

Zgadza się. Gdy duchowość opiera się na duchu a zwłaszcza rozumieniu tego co jest w przesłankach nauczającego i wskazywanie przyczyn i skutków staje się gnozą czyli wiedzą. I to co wcześniej podlegało wierze staje się przez doświadczenia nowej rzeczywistości wiedzą w miejsce wiary. Jednak te doświadczenie nie mogą wypływać z magicznych pobudek typu po poświęceniu ten pokarm będzie święty i uzdrawiający. A bardziej z rozumienia, że umysł to co jest jego uznawaniem za prawdziwe ( de facto jest to wiara , że to co postrzega jest prawdziwe a zatem jest rzeczywiste) wpływa na postrzeganie rzeczywistości. A zatem sama intencja jest w stanie zmienić postrzeganie tej stale zmieniającej się rzeczywistości. Zatem gnoza wynika z bezstronnego zobaczenia , że rzeczywistość podlega nieustannej zmianie ze względu na to w co wierzymy i co uznajemy za prawdziwe. I gnoza ta widząc to przede wszystkim stara się wykluczyć osąd, jako podstawowy czynnik fałszujący postrzeganie. Powodujący, że to postrzeganie nie jest prawdziwe a jedynie postrzeganiem czegoś co się wydaje prawdziwe. Jednocześnie dzięki wierze w wyższość rozumu i miłości jest w stanie nieustannie poprawiać wzajemne relacje tak aby nikogo nie krzywdzić. Uzyskuje się to po przez wzniesienie się po nad poziom konfliktu i wyraźne zobaczenie jej głównej przyczyny.
Dzięki takim usiłowaniom możemy zaobserwować , że zarówno w indywidualnej jak i zbiorowej tożsamości podlegamy procesowi uczenia się. Procesowi , który mając znamiona nauczania innych de facto naucza nas samych. Dlatego umysł po za wiedzą będzie nauczał potępiania a umysł wiedzący nauczał przebaczania. Takiego przebaczania , które dokładnie rozumie, że człowiek, który źle czyni, czyni tak, bo dokładnie nie wie co czyni. Pozbawiony swojego rozumu bo działający np. w utożsamieniu podświadomości czyli bycia ciałem.