List do dudy

List posłanki Thun do dudy :

Panie Prezydencie,
Otrzymałam od Pana zaproszenia na Uroczystą Odprawę Wart oraz na spotkanie z okazji Narodowego Święta Niepodległości. Spotkanie ma się odbyć w Zamku Królewskim w Warszawie, 11 listopada 2018 r. o godzinie 17.00. Ponieważ w zaproszeniu jest prośba o odpowiedź, czynię to listownie.
Panie Prezydencie,
Piastuje Pan najwyższe państwowe stanowisko w Polsce a czasy i okoliczności są poważne. Doprowadził Pan do tego, że razem świętować nie możemy, bo ran, które Pan zadał demokracji w Polsce, nie da się zagoić spotkaniem na Zamku.

Byłoby z mojej strony nieuczciwością, czynem obłudnym i zaprzeczeniem mojego wieloletniego zaangażowania na rzecz wolnej i demokratycznej Polski w Unii Europejskiej, gdybym zdecydowała się wznosić toast z Panem lub kimś z Pana otoczenia w czasie, kiedy najważniejszy dorobek naszej wspólnej Ojczyzny jest niszczony przez Pana formację polityczną, z Pana przyzwoleniem i z aktywnym Pana udziałem.
Podniósł Pan rękę na Trybunał Konstytucyjny, na niezawisłość sądów, na Sąd Najwyższy. Wielokrotnie złamał Pan Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej, nie zechciał Pan nigdy wysłuchać głosów tysięcy osób, które wołały do Pana na Krakowskim Przedmieściu, pod Pałacem Prezydenckim, bo miały nadzieję, że nie dopuści Pan do wejścia w życie ustaw niszczących to, co z takim trudem sobie wywalczyliśmy: niezawisłe sądownictwo.

Nie słychać Pana oburzenia kiedy nas, protestujących przeciwko dewastacji polskiej praworządności, przeciwko odbieraniu wolności mediom publicznym, marginalizowaniu Polski w Unii Europejskiej określa się drugim sortem, zdrajcami i jeszcze bardziej obraźliwymi epitetami, kiedy wiesza się portrety polityków na symbolicznych szubienicach, a o przybyszach do Polski poszukujących tu schronienia powiada się, że roznoszą pasożyty. Swoim milczeniem wyraża Pan poparcie dla takich zachowań.

Jest Pan współtwórcą bardzo głębokiego podziału wśród Polaków i rozbicia polskiego społeczeństwa. Współuczestniczy Pan w osłabianiu naszej pozycji, jeśli nie po prostu w wyprowadzaniu Polski z Unii Europejskiej, która jest gwarantem naszego bezpieczeństwa, dobrobytu i przestrzegania naszych wspólnych wartości: poszanowania praw człowieka, wolności, demokracji a przede wszystkim jest gwarantem pokoju na naszym europejskim kontynencie.
Panie Prezydencie,
Nie udawajmy, że nic się nie stało i że nic złego się nie dzieje. Proszę przyjąć moją odmowę jako wyraz protestu wobec Pańskich działań oraz smutku i ogromnego niepokoju o przyszłość Polski pod Pana prezydenturą. Od 1989 roku przez myśl mi nie przechodziło, że kiedykolwiek będę musiała z powodów zasadniczych odrzucić zaproszenie Prezydenta RP.
Zaproszenie przedstawicieli opozycji mogłoby być krokiem ważnym i przełomowym, ale tylko jeśli by za nim szły konkretne czyny naprawiające błędy i destrukcję popełnioną wcześniej. W przeciwnym wypadku zaproszenie które otrzymałam, jest tylko dekoracją, pustym,  nic nie znaczącym gestem.

Panie Prezydencie, te konkretne czyny ciągle jeszcze są w Pana zasięgu.
Nie tracę nadziei. Wierzę w mądrość Polaków i wierzę w to, że obronią Nasz Kraj przed zniszczeniem, do którego prowadzi rząd PiS-u i Pana, Panie Prezydencie, podpisy pod szkodliwymi ustawami. Wierzę, że rozpaczliwy krzyk Piotra Szczęsnego: „Obudźcie się! Jeszcze nie jest za późno!” dociera do serc i umysłów naszych Rodaków.

Z okazji naszego Święta Narodowego, życzę Panu, sobie i wszystkim sprawującym władzę oraz uczestniczącym w życiu publicznym w Naszej Ojczyźnie, żeby poważna i odpowiedzialna refleksja odmieniła oblicze polskiej polityki.
Róża Thun
Kraków, 04.11.2018