Odpowiadasz na:

Re: MAMUSIE I DZIECIACZKI LIPCOWO- SIERPNIOWO- WRZEŚNIOWE 2010 CZ. 99 (136)

i jeszcze to, ale te rady ljednak lepsze:
ROLA RODZICÓW W PROCESIE ADAPTACJI DZIECI TRZYLETNICH
DO ŚRODOWISKA PRZEDSZKOLNEGO.


Rodzina stanowi dla dziecka... rozwiń

i jeszcze to, ale te rady ljednak lepsze:
ROLA RODZICÓW W PROCESIE ADAPTACJI DZIECI TRZYLETNICH
DO ŚRODOWISKA PRZEDSZKOLNEGO.


Rodzina stanowi dla dziecka najbogatsze i najkorzystniejsze środowisko dla rozwoju i socjalizacji przez pierwsze lata życia. Tak więc każde działanie zmierzające do ułatwienia dziecku procesu adaptacji w nowym środowisku powinno obejmować jego rodzinę, ponieważ w rodzinie dziecko uczy się podstawowych umiejętności przystosowawczych.
J. Lubowiecka stwierdza, że najlepsze przystosowanie osiągają dzieci rodziców wychowujących w sposób demokratyczny. Spośród małych dzieci gorzej adoptują sięnatomiast te, które pochodzą z rodzin o stylu wychowania nadopiekuńczym, gdzie wyręcza się je w czynnościach samoobsługowych, co czyni je bardziej bezradnymi w nowymśrodowisku.
Podobnego zdania na temat wpływu stylu wychowania i postaw rodzicielskich prezentuje E. Gruszczyk-Kolczyńska, a mianowicie wskazuje na wyraźny związek między przystosowaniem się małego dziecka do pobytu w przedszkolu a środowiskiem, w którym było do tej pory wychowywane i systemem wychowawczym stosowanym przez rodziców. Jeżeli dzieci są wychowywane w sposób racjonalny, to zakres trudności w przystosowaniu jest wyraźnie mniejszy, a zaburzenia w reakcjach emocjonalnych i funkcjach życiowych są zdecydowanie słabsze. Gorzej wiedzie się dzieciom wychowywanym zbyt liberalnie i mających zbyt opiekuńczych rodziców. Przeżywają one poważne trudności w przystosowaniu i silniej reagują zaburzeniami zachowania.
Rodzice przygotowując dziecko do roli przedszkolaka powinni zmierzać w dwóch kierunkach :
1. Wytwarzania pozytywnych nastawień u dziecka do przedszkola.
2. Kształtowania mechanizmów ułatwiających proces adaptacji.
Poprzez częste rozmowy z dzieckiem należy rozbudzać zainteresowania i ciekawość sprawami związanymi zżyciem przedszkola, zawsze wygłaszać pozytywne opinie o przedszkolu. Dziecko powinno z radością oczekiwać momentu przekroczenia progu przedszkola.
Dobrze jest jeśli rodzice kształtują umiejętność porozumiewania się z rówieśnikami, osobami dorosłymi, zachęcają do prowadzenia rozmów na temat oglądanych ilustracji i wykonywanych czynności, dzielenia się swoimi przeżyciami i stawiania pytań. Dziecko które w domu ma kontakt z kredkami, plastelina, nożyczkami, blokiem rysunkowym, wycinankami, będzie potrzebowało mniej czasu na adaptację w środowisku przedszkolnym.
W niektórych domach rodzice starają się ukryć kompromitujące niedomogi dziecka, np.: jąkanie się,moczenie. Tymczasem wszystko to może utrudnić proces przystosowania się do nowych warunków. Dlatego tak istotna jest szczerość i zaufanie jakimi powinni rodzice w interesie dziecka obdarzyć nauczycielkę.
Rodzina i przedszkole tośrodowiska, które w szczególny sposób oddziałowują na dziecko. Skuteczność tego oddziaływania uwarunkowana jest wzajemnym i ścisłym współdziałaniem.