Wystawa jest według mnie bardzo dobrze zorganizowana, stopniowo czytamy o różnych etapach II Wojny Światowej, o tym, co ją poprzedziło, jak wyglądały granice, co sprawiło, że Polska znalazła się w takiej sytuacji geopolitycznej. Można obejrzeć wstrząsające filmy dokumentalne, obejrzeć rysunki więźniów obozów koncentracyjnych, czy też wstrząsające rysunki dzieci przedstawiające to, co zapamiętaly z wojny. Można pospacerować uliczką przedwojennego miasta. Dla mnie bardzo cenne były filmy z wywiadami osób, które przeżyły horror wojny. Interesujące są też eksponaty, pamiątki.....ogólnie wrażenie przerażające i człowiek chce zaklinać rzeczywistość, aby horror wojny się nie powtórzył. Jestem rodowitą Gdańszczanką i też bardzo znaczące są opisy roli Gdańska w konflikcie polso-niemieckim, jak też wydarzeń, do których doszło po rozpocząciu wojny.......Uważam, że wystawa opisuje to, jak toczyła się wojna w poszczególnych krajach, jak też w Polsce, jak ucierpiała ludność poszególnych państw.. Pokazuje horror wojny i przestrzega, aby to się nigdy więcej nie wydarzyło.