Kompilator - takim to określeniem nazwał profesora Koziełłę inżynier Gajny. Oczywiście sensu stricte chodziło o zdeprecjonowanie człowieka, który sobą zauroczył Magdę Karwowską, a nie o obiektywną...
rozwiń
Kompilator - takim to określeniem nazwał profesora Koziełłę inżynier Gajny. Oczywiście sensu stricte chodziło o zdeprecjonowanie człowieka, który sobą zauroczył Magdę Karwowską, a nie o obiektywną ocenę dokonań naukowych tegoż. Nie mniej to określenie znakomicie pasuje mi do Ciebie, Zetjot, mój miły Przyjacielu :-))
Dopóki poruszasz się w przestrzeni wyznaczonej przez innych, dopóty jest jeszcze w miarę bezpiecznie. Chociaż traktowanie jako naukowego beletrystycznego wydawnictwa Robinsona i Acemoglu jest pocieszne. Choć zapewne nie dla wszystkich.
Jednak kiedy zaczynasz przeplatać cudze myśli własnymi zaczynają się schody:-))
Słusznie zwróciła Ci uwagę fubu, że antropomorfizujesz psie zachorowania. Postrzegasz je przez pryzmat ludzkich odczuć i ocen. Psy się nie bawią i nie maja żadnej skłonności do zabawy. Zabawa jest bowiem kategorią społeczną, charakteryzującą się miedzy innymi umownością i bezproduktywnością. Żaden pies nie zachowa się bezproduktywnie, ani umownie. To, co postrzegasz jako skłonność do zabawy, jest przejawem psiego instynktu stadnego, chęcią współpracy. Albo w celu zrealizowania jakiegoś konkretnego celu, albo dla ćwiczenia współdziałania w stadzie. Gdybyś kiedykolwiek miał molosa wiedziałbyś, że nie wszystkie psy mają to, co nazywasz skłonnością do zabawy. Jednak wszystkie, za wyjątkiem autystycznych, mają skłonność do współpracy.
Podobnie kot, podrzucający złapaną mysz, nie bawi się nią w kocim rozumieniu swojego czynu. To my nadajemy jego zachowaniu sens bezproduktywności właśnie poprzez antropomorfizację jego zachowań.
Bardzo lubię te Twoje przemyślenia i ich kategoryczny ton:-)) Mnie to nie przeszkadza w niczym. Nie musisz się znać ani na psiej behawiorystyce, ani na zagadnieniach big data, aby się o nich autorytatywnie wypowiadać. I to mi poniekąd imponuje.
zobacz wątek
