zmiana nazwiska??

ja nie zmieniam, dopisze tylko po myslniku nazwisko męza :)!

Mi na przykład bardziej podoba sie nazwisko przyszłego męża, a za swoim nie przepadam :) A poza tym to taka tradycja, więc po co mieszać :0)

hmm... no, ale tradycja wcale nie musi byc dobra! mam co najmniej kilkaset przykladow bardzo zlych tradycji... ale ok- argument, za nazwisko meza jest ladniejsze- do mnie trafia:-)

POPIERAM Też mam dwa nazwiska i nie miałam nigdy z tego powodu żadnych kłopotów. Nie wyobrażam sobie jak mogłabym pozbyć się nazwiska które nosiłam dwadzieściaparę lat........

ja się wcześniej nad tym nie sastanawiałam nad tym czy zmieniać czy nie - po prostu to zrobiłam... a tak na marginesie to i tak dalej się posługuję nazwiskiem panieńskim

a dopisanie nazwiska męża?! dobry pomysł?

ja jestem dumna z tego, że będę żoną mojeo nażeczonego, jedną z oznak tej dumy jest to, ze będę miala jego nazwisko-proste

co do dopisywania: po co sobie utrudniać życie,

Beata81, a czy Twoj przyszly maz nie jest dumny, ze jest Twoim narzeczonym??

tak, myśle że tak, nie użył słów"jestem dumny", ale "bardzo się cieszę, jestem szczęśliwy, nie mogę się doczekać " to słyszę, co nie znaczy że będę go zmuszała do przyjęcia mojego nazwiska, dla mnie to naturalna kolej rzeczy, ze żona przyjmuje nazwisko męża, dla mnie jest to tak jak to powiedziałam: duma

a mnie sie wydaje, ze troche nam, dziewczynom ubywa z dumy, kiedy godzimy sie na cos takiego. Ze zostawiamy kawalek naszej tozsamosci. Ze w imie tradycji, czy diabli wiedza czego pozwalamy na to, zeby pozbyc sie czegos tak waznego jak wlasne nazwisko.

no widzisz, to kwestia podejscia do sprawy, mamy mozliwość wyboru i dlatego z niego kożystamy, ja przejmuję nazwisko męża i nie uważam że czegoś mi ubywa, pozdrawiam :)

gosiksz napisał(a):

> a dopisanie nazwiska męża?! dobry pomysł?

nie jestem tego taka pewna...
slyszalam, ze wynikaja z tego pomylki i sa klopoty w urzedach itp...
no i dziecko bedzie mialo nazwisko po mężu...

niekoniecznie po mezu- moze miec po ktorymkolwiek z rodzicow. Rowniez dwuczlonowe.

no własnie! co to za problem nazwisko dwuczłonowe w urzedzie.a pomyłki niestety panie musza naprawiac, a nie my.

gosiksz napisał(a):

> no własnie! co to za problem nazwisko dwuczłonowe w urzedzie.a
> pomyłki niestety panie musza naprawiac, a nie my.

ale niestety to Ty marnoojesz czas i nerwy
:(

Zgadza sie , toprawda, moaja mama pracuje w urzędzie miejskim i wposminala mi zebym nawet takiej opcji jak dwuczlonowe nazwisko nie brala pod uwage z racji liczb pomylek w urzedach i problemow formalnych jak juz taka pomylka zaistnieje

a moja mama dodala do swojego panienskiego nazwisko nazwisko meza lat temu 26 i zadnej pomylki nigdy nie bylo...a zrobila tak ze wzgledow zawodowych-byla juz znana w srodowisku pod swoim panienskim nazwiskiem:)

Po co? Zaczynamy nowe życie. Symbolicznie wkraczająca na nowa drogę życiową zmienia się imię (np. Papież, siostra zakonna, itp). W przypadku małżeństwa - nazwisko, co jest silnie zakorzenione w tradycji. Mi się to akurat podoba.

Ja chyba zmieniam... Mimo iz obydwa nazwiska mi sie podobaja... Ale faktycznie, podobno sa pomylki, bo bez myslnika napisane to juz inna osoba niz z myslnikiem... I nie miesci sie czesto:)

a moze zapytacie mężów czy nie chceliby przejąc waszego nazwiska? takze nie bedzie problemu w urzedzie i dziecko bedzie nosic to samo co mamusia i tatus?:)
a tak poz tym rodzice mojej przyjaciółki pobierali sie ponad 20 lat temu i ojciec przyjal nazwisko jej matki!

ja zmieniam. Chce mieć nazwisko męża. Dla mnie to jeden z symboli bycia "jedną osobą" :)

Beata81 w zupełności się z Tobą zgadzam! Ja też chce przyjąć nazwisko męża i nie mogę sie już tego doczekać :-)
Pozdrawiam

ja mam dwuczłonowe i bardzo mi z tym dobrze :)

ja zostaję przy swoim, nie chcę żeby moje osiągnięcia szły na nawisko rodziny mężą, poza tym chcę pozostaiwć te jedną niezalezność, bo niestety kobieta po slubie traci zycie

mimi napisał(a):

> ja zostaję przy swoim, nie chcę żeby moje osiągnięcia szły na
> nawisko rodziny mężą, poza tym chcę pozostaiwć te jedną
> niezalezność, bo niestety kobieta po slubie traci zycie

ze co robi??
traci zycie??
tzn co?? zaraz po slubie umiera??

:-))

a mój chciał przyjąć moje- aja jego i obydwoje mamy dwa, ale z podpisywaniem się to faktycznie dłuuuuuuuugo coś.

Ja chcę miec oba (z myslnikiem) dlaczego mam rezygnowac z obecnego nazwiska? Z takim się urodziłam, takie noszę całe życie i takie zachowam.argument ze to tradycja, albo ze jestem dumna do mnie jakos nie trafia.Nie wyobrazam sobie zebym miała przedstawiac sie inaczej...a to ze papiez czy siostry przyjmują inne imię na znak nowej drogi... tez nie widzę związku...przecież mój przyszły mąż chyba też wkracza w nowe życie? Wobec tego powinnismy oboje przyjąc jakies zupełnie inne. :)
Oczywiscie mój przyszły mąż nie podziela mojego zdania :) A ja nazwiska sie nie wyrzeknę
Uwazam ze jest to kazdego indywidualna sprawa, jedni chcą swoje inni męża a jeszcze inni oba.
Belle podziwiam was... masz bardzo ugodowego męża ...jak ci sie udało go przekonac? :)
pozdrawiam

ivet! podpisuję się pod Twoją wypowiedzią - myślę dokładnie tak samo. Męża (przyszłego) spróbuj przekonać argumentem, że dzieci będą nosiły TYLKO JEGO nazwisko. Do mojego to trafiło :))

O!!!!!!!!! ale super facet!!!!! o czymś takim jeszcze nie słyszałam. Gratuluję pomysłu!

czytajac niektore wypowiedzi mam wrazenie ze dla niektorych z was slub to przymus,ze bedziecie upokorzone zmiana nazwiska.myslalam ze tu chodzi o symbol,o milosc ,o dzielenie z druga osoba wszystkiego co tylko mozna.i owszem sa "zle " tradycje,duzo jest niesprawiedliwosci ,ze to tak ujme "plciowych" ale czy ta tradycja jest az tak zla ze sie burzycie?rozumiem ktos chce zachowac swoje oki,kto inny chce przybrac nazwisko meza/zony oki jeszcze kto inny chce miec podwojne nazwisko tez oki ale po co zaraz taki slowa ?"utrata zycia" ,"utrata tozsamosci" ,"utrata kawalka siebie".ciekawe co bedzie nastepne?ej dziewczyny!a moze to faceci powinni rodzic?co wy na to?to tez zmienimy?;)

a ja bardzo chce miec nazwisko mojego meza, chociaz ze swojego bylam przez 23 lata calkiem zadowolona :) ale rozumiem osoby, ktore maja dylemat, chociaz to chyba bardziej kwestia roznic charakterow niz gustow...

pozdrawiam goraco :)))

powodzenia!

ja chce miec oba nazwiska - z myslnikiem... nie wiem tylko ktore ma byc pierwsze - panienskie, czy meza??? jak wiecie cos na ten temat, to dajcie znac!!! (osobiscie - wolalabym miec panienskie najpierw), a teraz przyczyna, dla kt. chce miec oba nazwiska:

1. moje ma 9 liter, a narzeczonego 4, wiec co do dlugosci to nie ma problemu;)
2. on sie przeprowadzil do mnie, czyli ja jestem w swoim srodowisku, a ze moje nazwisko jest jakos tam znane w Gdyni (historia) jest niepopularne i oraktycznie tylko nasza rodzina je nosi... to przemawia za opcja zostawienia swojego i dodania narzeczonego...

przyklad: jak bede jechala do mechanika samochodowego i powolam sie na tate, to wystarczy ze sie przedstawie i koniec, a nie" nazywam sie iksinska, a moj tata to igrekowski, wiec prosze mi to naprawic po znajomosci..." "po prostu powiem dzien dobry, jestem igrekowska-iksinska, czy mozemy sie umowic na odbior auta jutro?" ;)))
gdybym to ja sie przeprowadzila do mez na drugi koniec polski pewnie ten argument nie mialby znaczenia...
ale argument nr 3 juz tak:

3. chce w ten sposob zrobic prezent rodzicom, a wlasciwie tacie - on jeszcze mojej decyzji ani planow w tej sprawie nie zna, a jestem pewna, ze bedzie dumny z takiego postanowienia...;)

4. moje panienskie nazwisko jest takie ladne.. konczy sie na -ska i jestem do niego bardzo przywiazana...;)

co do nazwisk dzieci, to moj serdeczny kumpel (facet) ma tez dwuczlonowe nazwisko - po mamie i tacie, ktorzy z reszta sa malzenstwem, tylko chcieli dac dzieciom (2 synow) oba nazwiska.... nie wiem tylko jak sie ich przyszle zony zachowaja, bo potrojnych nazwisk chyba nie ma, wiec ...
albo nie beda mogly zostawic panienskiego, albo zostawia panienskie plus 1 tylko sposrot 2nazwisk meza.... tylko ktore? po tesciu czy po tesciowej?? ;) i to samo bedzie dotyczylo ich dzieci...

jak bedzie - czas pokaze.. ;)

2 nazwiska klopot jak nic :/ pracuje i mieszkam za granica, wiec wiem co pisze, ja mam dwa imiona i mam z tym duze klopoty:/

Moje nazwisko mi sie podoba, jestem znana pod swoim nazwiskiem w moim srodowisku, mam sukcesy zawodowe pod swoim nazwiskiem, używałam je prawie 30 lat i teraz mam je zmienić na inne???
TAK, jak najbardziej, bo zaczynam nowe zycie z człowiekiem , którego kocham, który ma równiez ładne nazwisko (równiez długie), a ludzie, którzy się przywyczaili do mojego i znali mnie pod moim panieńskim nazwiskiem, musza sie po prostu przyzwyczaic do nowego mego nazwiska, moje sukcesy zawodowe, sa nadal moje, nikt mi ich nie odbiera z chwila zmiany nazwiska, a teraz przyjdzie miz dobywac nowe na nowe nazwisko. Co z tego, że uzywałam go przez 30 lat, przyszedł czas na zmiany, cos nowego w moim zyciu. i z duma będe nosiła nowe nazwisko - tak samo jak teraz nosze swoje. Ech dziewczyny, nowe mężatki od wieków zmieniały sowje nazwiska na nazwisko męża i dlaczego ja ni mam tak zrobić??? No chyba, że jego nazwisko byłoby idiotyczne, to może faktycznie zastanawiałabym się nad tą kwestią, ale skoro ma ładne, które mi się równiez podoba to czemu nie??? Ja chcę zmian w swoim zyciu!!! i zacznę od nazwiska.

pozdrawiam

brawo majls! :))) 100% racji, jak nic...

Majls dobrze mówi, zgadzam sie w 100%. Nie wyobrażam sobie, żebyśmy byli rodzina , a my i nasze dzieci miały różne nazwiska. Od wieków kobiety przyjmowały nazwiska mężów i nie widze w tym nic złego (pod warunkiem, ze mąż nie ma jakiegos na prawde odrażającego nazwiska). Czy to aż takie ważne, czy to bedzie moje czy męża nazwisko, które będzie nosić nasza rodzina?

ja mam dwa nazwiska i dzieci beda nosic tez dwa; po mnie i po moim mezu. Rozwazalismy wiele opcji- zadne z nas nie chcialo sie pozbyc swojego nazwiska, ale wszelkie inne kombinacje byly dozwolone- rowniez taka, zeby moj maz nosil dwa nazwiska. W koncu uznalismy, ze poniewaz on juz posluguje sie dwoma imionami, to nie bedziemy dorzucac mu jeszcze podwojnego nazwiska. No i tym sposobem pisze sie z myslnikiem:-) i nie bylo problemu z 'przekonywaniem' mojego narzeczonego- jest czlowiekiem, ktory slucha i rozumie i nie jest gosciem zapatrzonym slepo w tradycje, ani zadnym macho. I dlatego wlasnie chcilaam za niego wyjsc:-)

Ja sie powaznie zastanawiam żeby pozostać przy swoim panieńskim nazwisku ale jak się pojawią dzieci to mógłby być problem. Inne nazwisko miałaby mama oraz tata i dzieci. Ogólnie mój narzeczony pozostawia decyzje co do wyboru nazwiska mnie. Sam nie chce przyjąć mojego i dla mnie jest to ok. Ja nie mam ochoty przyjmowac jego (moje jest ładniejsze i jestem z nim bardzo związana zarówno emocjonalnie jak i np. zawodowo). Jednym słowem jeszcze nie wiem co zrobie a decyzję musze podjąć już niedługo.

Ja zostaję prz swoim nazwisku i dodaję sobie męża. Dzieci będą miały nazwisko męża. Taką decyzję już podjeliśmy.

Polskie nazwisko męża sprawia mniej trudności niż moje ukraińskie i przy wymowie i przy pisaniu:)

Ja będę miała na pewno dwa nazwiska, o innej opcji nawet nie pomyślałm. Moja mama całe życie miał dwa nazwiska i w niczym jej to nie przeszkadzało.

Według mnie podwójne nazwisko jest dobre dla kobiet,które są np. prawnikami,lekarzami,bo sa już rozpoznawalne w jakiś sposób.Ja nie mam zamiaru komplikować sobie życia i przejmę nazwisko po mężu-moje jest dlugie i jego również i przypuszczam,że gdybym chciała dwa nazwiska to by się w formularzach nie mieściły.Śmieszne dla mnie jest jak widzę,że facet ma podwójne nazwisko,ale to moja opinia:)

dwa nazwiska........hm...... no przy ewentualnym rozwodzie nie będziecie miały problemu, skreślicie to drugie i znów będziecie miały, to swoje.....ha ha ha.....sorry, ale takie gadanie tylko z tym mi sie kojarzy, że jak "coś" to ewentualnie, nie będzie problemu z powrotem do swojego nazwiska. Jesteście przyzwyczajone do swojego.....ha ha ha ....to sie odzwyczajcie i przyzwyczajcie sie to drugiego.....za 30 lat będzie traktowały je jak własne.......

Ja mam swoje od 29 lat i nie ubolewam nad zmiana, będzie super, coś nowego, dla mnie to tak jaby na nowo sie narodzić......a ilu będzie zaskoczonych......szkoda, że nie minie pół roku, jak dla wszystkich łącznie ze mną będzie to już taki stanard.....

ale ja bym wcale nie chciala drugi raz sie narodzic! mam swietne zycie, wiec po co mi jakies kapitalne zmiany? lubie moje zycie (i moje nazwisko:-) ale rozumiem, ze jesli czyjes zycie nie jest zbyt fajne, to potrzebuje jakiejs grunownej przemiany i slub moze posluzyc jako cezura. Dla mnie slub byl kontynuacja, a nie rewolucja. Majls, zycze, zebys juz wiecej nie musiala zaczynac wszytskiego od nowa.

Moje zycie jest fantastyczne, żadnych problemów, żadnych kłopotów..... zyczę wszystkim tak bez stresowego zycia jakie ja mam..... stwierdzenie "urodzic się na nowo" należy rozpatrywać w szerszych kategoriach, a nie dosłownie.......dotyczy to, szcęścia na nowej drodze zycia...... małżeństwo również nie jest dla mnie cenzurą, ale na pewno czymś nowym czego niegdy nie doświadczałam, a nową drogę żcyia zamierzam rozpocząc z nowym nazwiskiem i z tak szerokim i szczerym usmiechem jaki mi do dzis towarzyszy.......

Kaja, ja nigdy nie pisałam, że chcę cos nowego rozpoczynać, bo nie muszę......to nowa droga życia się przede mna rozpoczyna.....a ja jedynie zamierzam ją dobrze rozpocząć......więc czytaj dokładnie Kaju wątki i proszę zrozum je w szerszym aspekcie.

Cezura- nie cenzura, cezura to data graniczna. Ale ok- to w takim razie tylko pogratulowac udanego zycia i udanego nowego zycia.

Ja mam podwojne. Zostawilam sobie panienskie z przyczyn zawodowych. Chce tez przyzwyczaic do tego drugiego czlonu. W praktyce stosuje wszystkie 3 formy czyli podwojne, samo panienskie, tylko po mezu. Jak mi wygodnie. W sumie gdyby nie wzgledy zawodowe to nawet bym sie nie zastanawiala i tylko nazwisko meza przyjela. Oboje mamy dosc trudne nazwiska, ale do tej pory problemow nie bylo.
pozdrawiam

ja mam nazwisko meza :)

Ja tez mam nazwisko meza;-) !!

moze wiecej opnii na ten temat

ja będę miała podwójne :) a dzieci po małżinsonie ;)

ja bedę miała nazwisko po mężu. rozpoczynamy razem życie, otwieram nowy etap w swoim życiu więc dlaczego miałabym nie zmieniać nazwiaska, w końcu będziemy małżeństwem. Natomiast jeśli chodzi o dwu członowe to zupenie do siebie niepasują, gdyż w swoim nazwisku zminiam dwie literki i juz jest nazwisko mojego przyszłego męża.

Fajnie!!! Ja dopisuje do swojego nazwiska , a dzieci beda mialy lylko meza

Ja mam długie nazwisko, a moje kochanie jeszcze dłuższe. Jak bym chciała zostawić oba to nie zmieściłabym się w żadnej rubryczce w urzędach ;-)

Jak się hajtałęm ze Scully, to usilnie ją namawiałem, żeby ALBO zostawiła panieńskie, ALBO przyjęła moje.

No i przyjęła moje. Bez nacisków.

Teraz, prawie pół roku po ślubie, wydaje mi się, że cały ten szał przedślubny to rzecz sympatyczna, ale... mało ważna. To znaczy - pewnie, że moja żona była piękna w sukni, którą sobie wybrała i tak dalej, ale - jesteśmy razem, mężem i żoną, mamy życia zawodowe oddzielne i poza pracą - wspólne; uwspólniliśmy też moich i jej znajomych.

A jak czytam, babeczki, Wasze opinie, jak to chcecie bronić swych nazwisk, to aż mnie niesmak ogarnia: przed kim chcecie bronić? Przed osobą, która rzekomo jest Waszą drugą połówką?

Rozumiem aspectae praktyczne, że lekarka, że prawniczka. Ale nie rozumiem "moje ładne, jego brzydkie".

A jak mąż będzie miał za 5 lat duży brzuch, to co? Nie będzie ładny i... co wtedy?
A jak Wy, po porodzie zmienicie swoje figury z dziewczęcych na matrony?

I tak mi się zdaje, że z tym nazwiskiem to takie przesłanianie istoty sprawy. Przesłanianie Miłości (czy też, nie daj Bóg, łatwizny) problemikami i przekomarzankami.

Pozdrówki!
Mulder.

PS. Nie ten, kto najgłośniej krzyczy, jest najmądrzejszy.
Nie ten (i nie ta), kto "postawi na swoim" jest niezależny.
Czasem to po prostu wredota wyłazi :(

hmmm ........ niby racja........ chociaż nieobrażając ;) facet kwestii zmiany nazwiska i tak nigdy nie zrozumie ;)

wydaje się to błahostką, ale właściwie jest to OGROMNIASTA zmiana ;) i jak każda zmiana budzi lekki niepokój może stąd to parcie na chęć posiadania podwójnego nazwiska i lekki niepokój cześci dziewczyn przed całkowitą zmaną :) no ale oczywiście to wszystko zależy pewnie i wredota też czasem wyłazi na wierzch ;)

...ja nie miałam problemu jak byłam w urzedzie składac papiery....
poprostu tak jest z dziada pra dziada tak u nas jest w rodzinie i tak pozostanie !!!!
... ale sobie wymyslacie problemy....

pozdrawiam jedno i dwu członówki !!! :)))

taaaa :)

dla mnie to takie naturalne przyjąć nazwisko męża,
takie oddanie siebie całościowo,
bo od dnia ślubu nie jesteśmy Ja i Ty osobno tylko My razem
taka kolej rzeczy,
takie oczywiste że nawet przez myśl mi nie przeszło żeby było inaczej
mimo że lubię swoje nazwisko i też zawodowo jest ono cenione i znane
ale to nie nazwisko czyni mnie wartościową osobą tylko
ja sama czynię nazwisko wartościowym przez to że jestem taką a nie inną osobą
pozdrawiam

Ja zostaję przy swoim nazwisku, które rozpoznawalne jest w moim środowisku zawodowym, mam publikacje i jakieś tam osiagnięcia.
Nie wyobrażam sobie informować teraz "całego swiata" że, ja to ja.

Ja tez przyjmuje nazwisko meza:)

ja tez przyjmuje nazwisko męza

Ja tez przyjelabym nazwisko meza, ale... nie bedzie zbyt ladnie wspolgralo z moim imieniem-i imie i nazwisko jest krotkie, wiec... bede miala podwojne ;)

Ja też przyjmę nazwisko męża, dla mnie to wręcz oczywiste i nie mogę się tego doczekać, co prawda moje jest podobno "słodkie" i każdy mi mówi bym przy nim została, ale ja wiem że chcę nazywać się tak jak mój luby...A może któraś spojrzy na to z innej strony, to mężczyzna "użycza" czy też "pozwala" na to by jego wymarzona kobieta nazywała się jego nazwiskiem...Sądzę, że dla nich to zaszczyt, prawda dziewczyny...dla nich to taki właśnie gest Miłości :)

też mam takie podejście, myślę, wiem, ze mój P bedzie wniebowzięty jak przyjmę Jego nazwisko, bedzie to dla Niego zaszczyt, a dla mnie duma :)