CZY MIESZKACIE Z TEŚCIOWĄ??

Przeczytałam wątek i tak sobie myślę: nie wiem o co w tym chodzi, ale jakieś 95 % społeczeństwa ma problem z teściowymi. Ciekawe dlaczego? i wiecie co jest najdziwniejsze, ze one kiedyś miały te same problemy, a jednak robią tak samo ich teściowe! Konkluzja: mam nadzieję, ze taka nie bedę :)
Ale tak naprawdę, to moim zdaniem są dwa sposoby (żaden idealny) na mieszkanie z teściami: albo ignorować, to co mówią i robić swoje, albo w delikatny sposób robić dokładnie to samo co oni: mozę dotrze, tzn. jak sietesciowa wtrąca, co dzieci maja ubrane, to przy każdej okazji wtracać sie do jej ubioru: a nie jest mama przypadkiem za ciepło ubrana? A moze mam inaczej to poustawia, bo tak jest niepraktycznie itp. Jesli tesciowa jest bystra, to powinna aluzje zrozumieć. Jest oczywiście jeszcze trzecie wyjście: szczera rozmowa, ale niestety rzadko ona dział. Po prostu usiaść i szczerze porozmawić co nas boil i spróbować dojśąć do porozumienia.
Niestety jak juznapisałam, zadne nie jest idealne.
Mogę jeszcze tylko dodać, że ja bym z własna teściową pod jednym dachem nie wytrzymała: myśle, ze po trzech dniach by mnie w kaftanie zabrali :) i chociaż bardzo kocham moja mamę, i jest naprawdę osoba, któa sienei wtraca to nie wyobrażam sobie, ze miałabym z nią nadal mieszkać.

My razem z mężem mieszkamy u mojej mamy, na szczęście mieszkamy w domu i mamy całe poddasze tylko dla nas i się nie wtrąca. Czasem tylko jak krzyczę na niego :)

my też mieszkamy z teściową, da się wytrzymać, chociaż ostatnio mnie wkurzyła :P Mąż przywiózł 5 storczyków, znalazłam dla nich przeznaczenie (1 dla teściowej, 1 dla nas, 1 dla mojej mamy, 1 dla mojej babci, 1 dla mojej cioci na urodziny). A teściowa, nie pytając mnie o zdanie, podarowała storczyka swojej siostrze, bo zawsze marzyła o takim kwiatku. Gdyby zapytała- nie ma sprawy, pewnie że byśmy go dali, coś innego bym wymyśliła dla cioci albo mamy na urodziny, ale... Jak na razie nie skomentowałam tego, ale jeśli coś takiego się powtórzy to chyba wybuchnę. Kiedyś też wyjęła z naszych prezentów ślubnym drewniany rzeźbiony krzyż i powiesiła sobie w pokoju (my jeszcze się nie urządziliśmy i krzyż leżał razem z innymi prezentami). Stwierdziła, że to nie wypada, żeby krzyż leżał...

I jeszcze jedna jej wada: jest bardzo bardzo religijna. Mój mąż jest niewierzący, ale lubi czasami być w kościele dla samej atmosfery. Ja jestem wierząca, ale nie aż tak jak teściowa, też czasami lubię pójść do kościoła, niekoniecznie na mszę. Teściowa tego nie potrafi zrozumieć i co niedzielę słyszymy: "No, na dzisiaj to proponuję wam pójść do kościoła". Rozmawialiśmy z nią o tym, udawała, że rozumie, ale jednak nie potrafi... Kiedyś strasznie się rozpłakała, gdy dowiedziała się, że nie chodzimy do kościoła- wtedy przez pewien czas w ogóle się nie widywalismy i chyba troszkę zrozumiala, że musi chociaż spróbować zaakceptować ten fakt, bo nas całkowicie straci.

Poza tymi "drobnymi" wadami, to złota kobieta... :)

Yecath, ja bym już udusiła :/

gosia, czasami lepiej zacisnąć zęby i żyć dalej- tym bardziej że mieszkamy tu tymczasowo, niedługo wracamy do siebie ;)

Yecath, podziwiam za cierpliwosc, ja bym tez udusiła!
A tak na powaznie, to mąz powinien jej dac do zrozumienia lub przemowic do rozsadku a nie Ty, wyznaczyc granice i tyle.

Póki my u niej mieszkamy, to nie chcemy robić burd. Jeszcze miesiąc, dwa pomieszkamy- i koniec, także póki tej cierpliwości starcza, to po co się awanturować? Ona w sumie chciała dobrze- potem widzieliśmy jak się ciocia (jej siostra) z tego kwiatka mega cieszy, a z krzyżem- to by jej serducho pękło pewnie, jakby leżał wśród innych prezentów- zresztą wytłumaczyła nam, że to tylko do czasu, aż my się nie urządzimy.
Kiedyś bym zrobiła awanturę, teraz mam w sobie trochę więcej pokory...

i to jest chyba sedno sprawy :)
mieć w sobie odrobinę pokory :)

niestety czasami młode żonki i młode mamusie uwazają że pozjadały wszelkie rozumy i same doskonale wszystko wiedzą.
Czasami zdaża się zła teściowa - ale i niestety synowe czasami najlepsze nie są.
Zreszta ,,swoją'' mamusię zawsze bronią a na tesciową zawsze psioczą.

ja też mieszkam u Teściów :)


początki bywały różne ;) strasznie nie lubię jak ktoś mnie poucza ;) ale już się do tego przyzwyczaiłam, wiem, że Mama robi to z dobrego serca... ;P
chociaż były momenty, że miałam ochotę spakować się i wrócić do mojej Mamy :)

teraz jest już ok :)

"wiem, że Mama robi to z dobrego serca... ;P "
agusia , rozbawilas mnie;)))))))))))) ech, tesciowe nie sa takie złe, wkoncu my tez mamy swoje charakterki;)

ja kiedyś tak bardzo żaliłam się na moje złe stosunki z teściami...teraz po ślubie jest mi to na rękę w ogóle ich nie widuje nie wtrącają się, mąż widuje się z nimi tylko w wigilie, jakieś urodziny, i jak przyjdzie list pod jego stary adres...a tak mam spokój...mieszkamy jak na razie u mojej mamy tzn. w jednym domu ale osobnym mieszkaniu także narazie jest dobrze...tylko męża mi szkoda...bo jacy by nie byli zawsze zostaną rodzicami...

alias21, tzn., że Twój mąż chodzi na wigilię do swoich rodziców sam???

Ja też przez ponad rok mieszkałam z tesciami, na początku było ok,cieszyłam się że do niczego sie nie wtrącają,potem jak zaszłam w ciąże to powoli mnie wkurzala tesciowa bo latala zamną co chwle a ze ma zjesc a ze to a ze tamto itp.a zamieszkalismy z imi głownie dlatego ze moja tesciowa jest na emeryturze no i mialam nadzieje na jakąś omoc przy dziecku,no ale sie przeliczyłam.Bo jak maly się urodził to jakby obrót o 180 stopni, mój mąz wychodził do pracy o 6 rano, a moja tesciowa dokładnie 10 minut po nim wyślizgiwała sie na działke (to było lato) i wracała o godz,14-15 kiedy czas był obiad przygotowac,więc całymi dniami siedziałam sama z dzieckiem, a było ciężko bo mały miał potworne kolki do czwartego mieisąca, więc non stop na ręku,nawet nie mialam kiedy zjesc,wiec moje pierwsze jedzenie to było obiad jak mą wrócił z pracy a ona nawet nigdy nie zpytala czy moze mi cos ze sklepu przynieść albo herbatę zrobić bo o tym żeby z małym na godiznke na spacer poszła to mogłam pomarzyć.Nawet jak była w domu a mały darł sie za ścianą w niebogłosy to nawet nie zjarzałai nie zapytała ani razu czy może mi w czymś pomóc. A mój mąz był świecie przekonany ze jego mamusia cały dzień skacze przy mnie i dziecku,aż w końcu nie wytrzymałam i pewnego dnia się spakowałam i powiedziałam że jadę do rodziców,a On niech się zastanowi (bo stanął po stronie mamusi) czy chce byc ze mną i dzieckiem czy z mamusią. trwało to 2 miesiące zanim zrozumiał i teraz mieszkamy narazie u moich rodziców (któym jestem starsznie wdzięczna za pomoc),ale już niedługo zaczynamy załatwiać formalności związane z kredytem na własne mieszkank,bo nie ma jak na swoim i samemu:) No ateraz teściów oglądam raz na 2-3 tygodnie i całkiem mi z tym dobrze,a czasem nawet i to za często.