Re: Jak to naprawdę jest być mamą ??
prowokacją do czego ?? albo czego? matko, nie mozna mieć swojego zdania ?
ja je mam, zawsze za wszelką cenę, co nie powiem, na studiach narobilo trochę kłopotów ale zawsze bylam...
rozwiń
prowokacją do czego ?? albo czego? matko, nie mozna mieć swojego zdania ?
ja je mam, zawsze za wszelką cenę, co nie powiem, na studiach narobilo trochę kłopotów ale zawsze bylam zadowolona ze z niego nie zrezygnowałam.
Zwierzęta w domu...po pierwsze, jestem alergikiem, zbliżenie się do kogoś kto ma kota powoduje u mnie już kichanie (tak rozpoznaje kto ma koty a kto nie) a przebywanie z koteml dluzej niz godzine spowoduje u mnie duszenie. Wtedy już tylko leki sterydowe mi pomogą.
A co do praktycznej strony to no cóż...wracamy do tematu higieny i kup. Zrozumiem kupę swojego dziecka, na prawde mogę to zrozumiec, ale jak pies idzie na dwór liże rózne czesci ciala innym psom, załatwia się ,siebie liże, depcze gdzie popaodnie gołymi lapami a pozniej wchodzi mi do domu....matko jedyna, coś okropnego to musi byc, a nie znam niogo, kto by lapy psa i jego częsci ciała niektóre mył po powrocie z podworka...wszędzie ta sierśc, wlażenie na kanapę a tym bardziej, co mnie o dreszcz przyprawia, wchodzenie na pościel....czy kota czy psa. ja nie umiem się bez prysznica połozyc spac a co dopiero zwierze które, wybaczcie, ale gołym o****nym tyłkiem marze się po całym domu...fuj. i tak, nie dotykam zwierząt bo jakos mnie to nie kręci.
Ale oczywiscie, są słodkie pieski, kotki, nie mowię ze nie, i wiem ze miło mozna czas spędzic, moj maz kiedys miał psa wiec wiem ze moze to kogos uszczęsliwiac, sama lubie fajne zdjęcia zwierząt, ale nic poza tym.
p.s. od razu wyjasnie, to ze nei lubię zwierząt w domu, nie znaczy ze jestem anty, i nie toleruję jakiegokolwiek przejawu agresji do istot zywych, wszystkich, jestem za dobrymi schroniskami, za dawaniem kasy na zwierzęta, ale to nie musi powodowac mojej milosci do nich i chęci posiadania akurat w domu.
zobacz wątek
