Widok
Problem z imionami w zaproszeniach
wiem ze to moze glupio zabrzmi ale jaka jest poprawna odmiana imion kobiet w kontekscie: "zaprasza sz.p. Iwone Kowalską czy Iwonę Kowalską, Pauline czy Paulinę, Natalie/Natalię, Joanne/Joannę, Alicje/Alicję?"
Dzieki za pomoc hmmm czy sa jakies "wyjątki" lub jakas regula wg ktorej sie odmienia ? wiadomo nawet sliczne zaproszenie z bledem wyglada glupio..pomocy!!!
Dzieki za pomoc hmmm czy sa jakies "wyjątki" lub jakas regula wg ktorej sie odmienia ? wiadomo nawet sliczne zaproszenie z bledem wyglada glupio..pomocy!!!
ęęęęęę!
no ale jeszcze trzeba pamiętać o ii np.natalii, zajrzyj do słownika j.polskiego tam są odmiany imion;)
]
no ale jeszcze trzeba pamiętać o ii np.natalii, zajrzyj do słownika j.polskiego tam są odmiany imion;)
]
to by było dla natalii;) a tak natlię oczywiścię;)
imiona to pikuś, nazwiska to masakra, bo niby się odmienia, ale nie wszystkie i weź zgadnij które nie.
Mam kolegę o nazwisku Hinc, on twierdzi, że jego nazwisko się nie odmienia, choć na mój gust nie ma z tym problemu.
Moje panieńskie kończy się na -ko. Ale dostawałam szału jak ktoś dzwonił do ojcą i prosił pana ....kę. O np słyszałam nazwisko Pupko, "proszę Pana Pupkę"? brrrr
[/url]
[/url]
Mam kolegę o nazwisku Hinc, on twierdzi, że jego nazwisko się nie odmienia, choć na mój gust nie ma z tym problemu.
Moje panieńskie kończy się na -ko. Ale dostawałam szału jak ktoś dzwonił do ojcą i prosił pana ....kę. O np słyszałam nazwisko Pupko, "proszę Pana Pupkę"? brrrr


z nazwiskami faktycznie choć niektórzy twierdzą,że wszystko się odmienia ale przecież wszystkie nazwiska nie podlegają polskiej fleksji bo by czasem wyszedł jakiś twór potwór, chodzi mi o nazwiska niepolskie, specjalnie konsultowałam się w tej sprawie z polonistką- nauczyciel dyplomowany. Bo sama polonistką nie jestem, piszę to o czym usłyszałam. Ponoć kiedyś się więcej odmieniało, właściwie wszystko, a teraz już nie trzeba. Np nazwisko grothe: dla pani grothe, jak to inaczej napisać? zapraszam panią grothe, bo np. pana groth'ego czy to nie wygląda trochę dziwacznie? Jakie szczęście,że ja mam teraz polskie nazwisko;)
tutaj zacytuje slowa dr hab. prof. US, jezykoznawcy, moze bedzie to wskazowką
"Odmieniajmy nazwiska!
Jednym z najgłębiej zakorzenionych przesądów dotyczących polszczyzny jest przekonanie o nieodmienności nazwisk. Ileż to razy widziałam dyplom uznania dla... Jana Nowak czy Piotra Szyszko. Szczytem bezradności okazała się pani dzwoniąca do poradni językowej z Bardzo Ważnego Urzędu, która prosiła o pomoc w sformułowaniu zaproszenia
dla gościa nazywającego się Nowicki! Jak to napisać? – pytała zrozpaczona – przecież nazwisk nie można odmieniać!To nieprawda! Wszystkie nazwiska polskie i większość obcych można i trzeba odmieniać! To kategoryczne stwierdzenie dotyczy oczywiście nazwisk noszonych przez
mężczyzn. Nazwiska kobiet odmieniają się jedynie wtedy, gdy są zakończone na –a, np.Kowalska, Zaręba, Biała.Nazwiska mężczyzn zakończone na spółgłoskę. Wszystkie nazwiska mężczyzn zakończone na spółgłoskę są odmienne. Pozostawienie ich w formie mianownikowej jest rażącym błędem. Smędzik, Romać, Piec, Babut, Majos,Kleps odmieniają się jak rzeczowniki rodzaju męskiego:
M. Smędzik Romać Piec Babut Majos Kleps
D. Smędzik Romacia Pieca Babuta Majosa Klepsa
C. Smędzikowi Romaciowi Piecowi Babutowi Majosowi Klepsowi
B. Smędzika Romacia Pieca Babuta Majosa Klepsa
N. Smędzikiem Romaciem Piecem Babutem Majosem Klepsem
Msc. Smędziku, Romaciu Piecu Babucie Majosie Klepsie
W. Smędzik! Romać! Piec! Babut! Majos! Kleps!
Nieco więcej kłopotów może sprawiać odmiana nazwisk, które mają w mianowniku e, np. Malec, Stępień, Rerek, Łyczek, Dudek, Krzemień, Płomień, Rumień. Jeśli są one tożsame z rzeczownikami pospolitymi, powinny odmieniać się tak samo, a więc Malca, Łyczka, Dudka,ale Krzemienia, Płomienia, Rumienia. Formy mające tematyczne e (tzw. e ruchome), a
zakończone na –ec, -eń, -ek, zwykle gubią e w przypadkach zależnych:
M. Borowiec Leniec Kwiecień Rerek
D. Borowca Leńca Kwietnia Rerka
C. Borowcowi Leńcowi Kwietniowi Rerkowi
B. Borowca Leńca Kwietnia Rerka
N. Borowcem Leńcem Kwietniem Rerkiem
Msc. Borowcu Leńcu Kwietniu Rerku
W. Borowiec! Leniec! Kwiecień! Rerek!
Sporo wątpliwości budzi odmiana nazwisk zakończonych na –er i –el. Szustera czySzustra? Rimmela czy Rimmla? Są to obce nazwy, kłopoty z nimi wynikają z różnego stopnia przyswojenia ich do polszczyzny. Mniej trudności sprawiają te, które są zakończone na –er, ponieważ w odmianie najczęściej zachowują e, np. Fiszer – Fiszera, Weber – Webera, Wagner – Wagnera, Faber – Fabera. Chyba jedynie w nazwiskach Luter i Szuster e jest ruchome: Lutra, Lutrowi, Lutrem; Szustra, Szustrowi, Szustrem.
Inaczej jest w nazwach osobowych zakończonych na –el, które łatwiej i szybciej adaptujemy do polszczyzny. Występujące w nich e traktujemy najczęściej jako ruchome: Hegel – Hegla, Haendel – Haendla, Wedel – Wedla. Takie postępowanie jednak nie zawsze jest słuszne. Znane powszechnie nazwisko kompozytora Ravela zachowuje e przy odmianie,
ale podobnie brzmiący Havel po krótkim okresie wahań: Havela czy Havla? ustabilizował się w polszczyźnie w postaci: Havla."
"Odmieniajmy nazwiska!
Jednym z najgłębiej zakorzenionych przesądów dotyczących polszczyzny jest przekonanie o nieodmienności nazwisk. Ileż to razy widziałam dyplom uznania dla... Jana Nowak czy Piotra Szyszko. Szczytem bezradności okazała się pani dzwoniąca do poradni językowej z Bardzo Ważnego Urzędu, która prosiła o pomoc w sformułowaniu zaproszenia
dla gościa nazywającego się Nowicki! Jak to napisać? – pytała zrozpaczona – przecież nazwisk nie można odmieniać!To nieprawda! Wszystkie nazwiska polskie i większość obcych można i trzeba odmieniać! To kategoryczne stwierdzenie dotyczy oczywiście nazwisk noszonych przez
mężczyzn. Nazwiska kobiet odmieniają się jedynie wtedy, gdy są zakończone na –a, np.Kowalska, Zaręba, Biała.Nazwiska mężczyzn zakończone na spółgłoskę. Wszystkie nazwiska mężczyzn zakończone na spółgłoskę są odmienne. Pozostawienie ich w formie mianownikowej jest rażącym błędem. Smędzik, Romać, Piec, Babut, Majos,Kleps odmieniają się jak rzeczowniki rodzaju męskiego:
M. Smędzik Romać Piec Babut Majos Kleps
D. Smędzik Romacia Pieca Babuta Majosa Klepsa
C. Smędzikowi Romaciowi Piecowi Babutowi Majosowi Klepsowi
B. Smędzika Romacia Pieca Babuta Majosa Klepsa
N. Smędzikiem Romaciem Piecem Babutem Majosem Klepsem
Msc. Smędziku, Romaciu Piecu Babucie Majosie Klepsie
W. Smędzik! Romać! Piec! Babut! Majos! Kleps!
Nieco więcej kłopotów może sprawiać odmiana nazwisk, które mają w mianowniku e, np. Malec, Stępień, Rerek, Łyczek, Dudek, Krzemień, Płomień, Rumień. Jeśli są one tożsame z rzeczownikami pospolitymi, powinny odmieniać się tak samo, a więc Malca, Łyczka, Dudka,ale Krzemienia, Płomienia, Rumienia. Formy mające tematyczne e (tzw. e ruchome), a
zakończone na –ec, -eń, -ek, zwykle gubią e w przypadkach zależnych:
M. Borowiec Leniec Kwiecień Rerek
D. Borowca Leńca Kwietnia Rerka
C. Borowcowi Leńcowi Kwietniowi Rerkowi
B. Borowca Leńca Kwietnia Rerka
N. Borowcem Leńcem Kwietniem Rerkiem
Msc. Borowcu Leńcu Kwietniu Rerku
W. Borowiec! Leniec! Kwiecień! Rerek!
Sporo wątpliwości budzi odmiana nazwisk zakończonych na –er i –el. Szustera czySzustra? Rimmela czy Rimmla? Są to obce nazwy, kłopoty z nimi wynikają z różnego stopnia przyswojenia ich do polszczyzny. Mniej trudności sprawiają te, które są zakończone na –er, ponieważ w odmianie najczęściej zachowują e, np. Fiszer – Fiszera, Weber – Webera, Wagner – Wagnera, Faber – Fabera. Chyba jedynie w nazwiskach Luter i Szuster e jest ruchome: Lutra, Lutrowi, Lutrem; Szustra, Szustrowi, Szustrem.
Inaczej jest w nazwach osobowych zakończonych na –el, które łatwiej i szybciej adaptujemy do polszczyzny. Występujące w nich e traktujemy najczęściej jako ruchome: Hegel – Hegla, Haendel – Haendla, Wedel – Wedla. Takie postępowanie jednak nie zawsze jest słuszne. Znane powszechnie nazwisko kompozytora Ravela zachowuje e przy odmianie,
ale podobnie brzmiący Havel po krótkim okresie wahań: Havela czy Havla? ustabilizował się w polszczyźnie w postaci: Havla."