Chciałabym wam dziewczyny już zaręczone, niektóre już szczęśliwe mężatki opowiedzieć o swoich zaręczynach, których napewno nigdy niezapomne :)
Zaczęło się tak, że dwa dni przed mój chłopak (już narzeczony) poprosił mnie abym wzięła abyśmy spędzili razem 2 dni. Nie mam problemu z urlopem a że czasem tak robimy to bez żadnych podejrzeń wzięłam dwa dni wolnego.
Na początku wyglądały całkiem normalnie umówiliśmy się że ubieramy się w miarę sportowo tak żeby było wygodnie i mój chłopak zabiera mnie na zakupy, a do torebki miałam spakować strój kąpielowy bo w planach był tez aquapark :) Bez żadnych podejrzeń zgodziłam się i tak się stało pojechaliśmy na zakupy... Początkowo myślałam że mój chłopak oszalał mówiąc mi na dzień dobry: "dzisiaj jest twój dzień - ja za wszystko płace" hm... popukałam się w głowę ale on jak mówi to zrobi, więc gdziekolwiek bym czegoś nie wybrała i nie kupiła to on nie pozwolił mi płacić. Tak więc z zakupów wyszłam ubrana od stóp do głów w dosłownym znaczeniu, niby eleganckie ciuszki do pracy (pracuje w biurze) tym razem były wybrane w innym celu - teraz o tym wiem :P Wariat :*
Po zakupach mieliśmy wrócić do domu na obiad i zrelaksować się przy jakimś filmie a potem w aquaparku. Ale wcale tak się nie stało... Ten dzień mieliśmy spędzić bez samochodu wiec zmierzaliśmy na autobus, kiedy usłyszałam: "Będziesz zła, jak się okaże że cię trochę oszukałem?" Lekko się wkurzyłam i wtedy zobaczyłam jego samochód. Zrozumiałam o co chodzi chodź nastawiłam się na jego brak. No ale cóż mój "szaleniec" ...
Otóż ten mój "szaleniec" pod pretekstem załatwienia czegoś jeszcze porwał mnie i wywiózł do Bytowa. Jak się okazało na miejscu od 13 tej zarezerwował w Centrum Spa - Hotelu Ułan Spa w Bytowie apartament z jacuzzi w pokoju, łożem małżeńskim i wielką plazmą na ścianie. Uwielbiam jacuzzi więc wiedział, że napewno mi się spodoba. Byłam w ogromnym szoku, strasznie mnie zatkało ale byłam szczęśliwa chodź nic nie podejrzewałam. Zaklimatyzowaliśmy się i poszliśmy zwiedzić Zamek Krzyżacki w Bytomiu. Czas we dwoje leciał szybko ale bardzo przyjemnie. Wróciwszy do apartamentu odprężaliśmy się przy bilardzie żeby później iść na kolacje i wreszcie wypróbować jacuzzi. I tu kolejne zaskoczenie, gdyż mój już obecny narzeczony poprosił mnie abym ubrała nowe ciuszki na kolacje, zgodziłam się myśląc że idziemy gdzieś na miasto, lecz o ile większe było moje zdziwienie gdy okazało się, że wcale tak daleko nie poszliśmy. Mój chłopak zarezerwował na pkt 19-tą stolik w hotelowej restauracji, stolik w osobnym pomieszczeniu, nakryty na dwie osoby na białym ślicznie ułożonym obrusie, z lekko tląca się złota świeczką, stolik tylko dla nas... Nie ukrywam że byłam bardzo zaskoczona, wręcz zawstydzona, nie wiedziałam co powiedzieć, jak się zachować i wtedy zaczęłam coś podejrzewać. Gdzieś tam w środku samej siebie myślałam, że oświadczenie się przy jedzeniu i restauracji jest trochę mało romantyczne i nie tak to sobie wyobrażałam znając mojego chłopaka, jego charakter, pomysły i żywiołowość, ale wkońcu odrobina powagi nie zaszkodzi. Jednak się rozczarowałam. Po udanej rozmowie przy kolacji, smacznym posiłku czas było wrócić do pokoju i dla mnie wkońcu skorzystać z ulubionego jacuzzi. Otóż nie nastąpiło to tak szybko, mój chłopak zapalił wszystkie świece w apartamencie ale pod pretekstem że zostawił coś w samochodzie wyszedł i poprosił żebym na niego poczekała zanim wskoczę się masować. Zgodziłam się i usiadłam przed tv. Gdy wrócił koniecznie musiał skorzystać z toalety wiec ja bez większego wzruszenia nie oderwałam oczu od telewizora czekając aż z tej toalety wyjdzie. Minęło trochę czasu i zaczęłam się trochę martwic czy aby wszystko wporządku a tymczasem zgasło światło. Odwróciłam się odruchowo żeby sprawdzić co się dzieje i zobaczyłam go... z bukietem pięknych czerwonych róż w ręku, w biały garniturze w którym nie widziałam go od ponad dwóch lat ( kupił go na moja studniówkę, założył go raz i od tej pory nie nosił) wyglądał w nim bombowo, strasznie mnie rozweselił tym jak wygląda. Stał wpatrzony we mnie swoimi brązowymi oczyma, a ja „wyluzowana” po kolacji, nie do końca dobrze wyglądająca i totalnie zaskoczona i nie wiedziałam co zrobić ani co powiedzieć.
Zaskoczył mnie już nie pierwszy raz w tym dniu i poczułam tylko „wciskany” do ręki bukiet kwiatów i widziałam jak klęka i zdecydowanym głosem zadaje to najważniejsze pytanie w moim życiu: „Zostaniesz moja żona?”. Tak odebrało mi mowę, że potrafiłam „wydusić” z siebie tylko ciche „Zostanę”. Ciche ale szczere i zdecydowanie bez żadnych wątpliwości. Nie musiał słyszeć tego cały świat, wystarczy, że on usłyszał... Potem ujrzałam małe czerwone pudełeczko w kształcie serca, która wyciągnął z kieszeni, w którym był mały pierścionek z białego i żółtego złota z malutkim najtwardszym kamieniem, diamentem. Znał mnie już na tyle że idealnie trafił bo nie lubię przepychu, ważne jest dla mnie to co od serca.
I od tej pory nie jesteśmy już dziewczyną i chłopakiem, jesteśmy narzeczeństwem z głowami pełnymi chęci i planów na wspólna przyszłość. Uczciliśmy to aż do 3:00 rano siedząc w jacuzzi z lampkami czerwonego wina, które w tym dniu wyjątkowo lepiej smakowało. Byłam w takim szoku, po tych wszystkich niespodziankach, po tym dopracowaniu wszystkiego co do godziny i wiedzy jak mnie zaskoczyć, bo nie podejrzewałam niczego do momentu kiedy zobaczyłam jego w garniturze (jak się okazało za małym w pasie :P ) z kwiatami i tymi oczami pełnymi miłości. Przyznam szczerze, że tej nocy już nie zasnęłam...
No ale cóż, taki już jest mój kochany, pomysłowy, zaskakujący, zwariowany NARZECZONY. :*
0
0
