poczułam się jakbym dostała w twarz!!!!!!!!

wakacje, jeśli Tobie na tym tak zależy, aby pozostać przy swoim, to nie rezygnuj!!! On powinien Cię zrozumieć, a tłumaczenie "przyzwyczaiłem się" jak dla mnie jest śmieszne.
Właściwie dlaczego to kobieta powinna brać nazwisko męża? przecież czasy się zmieniły, XXI wiek wkońcu!

magnesh napisał(a):

> wstyd,ze dziecko bedzie mialo inne nazwisko niz tatus????bo co
> koledzy powiedza????w XI wieku??? beatko81 blagam cie.....ty
> naprawde tak myslisz,jak piszesz,czy ironizujesz po prostu,bo
> juz sama nie wiem...........


no co ty? chyba nie myślisz, że ja to tak o sobie !!!! :)

myślę, co może sobie pomysleć facet, który przez kilka miesięcy mówi TAK, a nagle mówi NIE BO NIE !!!!!

Powiem szczerze, w życiu by mi do głowy (na poważnie) nie przyszło, żeby facet przyjął moje nazwisko - mało tego, ja się zastanawiam co robić, bo też wolę swoje i teraz - czy przyjąć tylko jego czy (co wolę) dwuczłonowe - on nie protestuje, ale widzę, że mu przykro z tego powodu....

Ale rozumiem Cię, nie roztrząsamy kwestii samego nazwiska a zmiany zdania, bo to jest rzeczywiście nie fair - jeśli rozmawialiście o tym już od X lat ... my też od dawna o tym rozmawiamy, żeby potem nie było zdziwienia...
Mimo wszystko Wakacje, wg. mnie powinnaś mu wybaczyć - w końcu go kochasz i chyba nie warto się o to kłócić i psuć udanego związku;) A ja np. też znam tylko jeden przypadek (i to tylko ze słyszenia) kiedy mąż przyjął nazwisko żony....Więc chyba najlepszym rozwiązaniem będzie zatrzymanie przez każdego z was swojego nazwiska....

pozdr;)

nie macie innych problemów? mój narzeczony tez bierze moje nazwisko i to byl Jego pomysl:)) powiedzial ze moje jest poprostu ladneijsze i bardziej MU sie podoba:) dla mnie to nie ma znaczenia no ale bedziemy mieli moje nazwisko:)

wakacje

ja rowniez ciebie zupelnie rozumiem - osoby ktore na ciebie naskakuja po prostu nei potrafia postawic sie w twojej sytuacji - wzniesc sie ponad to co napisalas i po prostu sie wczuc

moje nazwisko jest dla mnie cholernie wazne
zyje z nim cwierc wieku
i nei wyobrazam sobie ze moglabym je zmienic
znam dokladnei historie mojego rodu
znam historie nazwiska, herbu itp
i absolutnie nei wyobrazam sobei aby to sie moglo zmienic

bede miala nazwisko dwuczlonowe (na szczescie nazwisko mojeg narzecznego dobrze brzmi z moim - jakby tak nei bylo pozostalabym tylko przy swoim)
rozmawialismy kiedys nad tym czy on chce przyjac moje nazwisko - powiedzial ze nie
i ja to akceptuje
ale ja bede miala podwojne


i nie chcialabym aby tydzien przezd slubem powiedzial mi ze sie rozmyslil i jednak ja mam miec tylko jego nazwisko
rozumiem jaki zamet to wprowadza
i jak niemilo sie takich wypowiedzi slucha
nei po to ustalamy cos wiele wiele lat wczesniej
aby on wykrecal kota ogonem na ostatnio chwile bo coś...


a wiadomo ze w przyplywie furii, żalu czy smutku nasze palce pisza rozne rzeczy i rozne rzeczy nasze usta mowia - niekoniecznie te same pod ktorymi bysmy sie podpisaly juz uspokojone


mysle ze jak jeszcze troszke ochloniecie oboje to wszystolo sie ulozy
a za kilka lat bedziecie sie podsmeiwac z tej sytuacji

powodzenia
:)

wakacje 2007 jestem z Tobą, jeśli miał cos przeciwko temu to miał też wystarczająco duzo czasu żeby cie o tym poinformować, a zrobił to jak juz podpisaliście papiery w USC,

teraz kiedy jest już tylko trochę czasu do waszego slubu on wprowadza zamęt i zamieszanie z powodu który wczesniej był przez was omówiony i zamkniety, uwazam ze dobrze robi iż jednak nie chce tego odkręcać,

zgodził się wczesniej więc teraz nie powinien miec do nikogo innego jak tylko do siebie pretensji

może ja jakaś głupia jestem, ale zupełnie nic nie rozumiem, poleciłaś żeby czytać cały wątek, przeczytałam i nadal nic:))))rozumiem tylko fakt, że zmienił zdanie, mimo, że wcześniej deklarował inaczej, to jedyny fakt, jaki zarejestrowałam z tej Twojej paplaniny, ale powodów Twoich, co do pozostawienia swojego nazwiska i przyjęcia go przez niego zupełnie nie. Nie wiem jaką musisz być osobą, żeby sobie takie problemy wymyślać, siejesz zamęt i wprowadzasz nerwową atmosferę w związku, nie wiem, jak Twój facet to wytrzymuje, bo gdyby mój był takim rozkapryszonym dzieciakiem, jak Ty, to byłoby krucho. A Twój tato z czego jest dumny??,że będzie miał teścia pantofla??:))

Oj, żebyś się nie zdziwiła, kiedy przyjdzie co do czego. Byłaś pewna, że on weźmie Twoje nazwisko...

a dlaczego nie jego?

Dzieci będa miały moje nazwisko...

Wakacje,

chodzi o zachowanie Twojego nazwiska - chcesz aby nosiły je Wasze dzieci? Myślę, że mało który facet się na to zgodzi.
Mój ukochany powiedział, że nie muszę mieć jego nazwiska, ale dzieci - jak najbardziej tak. Podejrzewam, że w ten sposób myśli/czuje większość mężczyzn.

Pozdrawiam

ciezko to pojac,rozumiem jak by sie rozmyslil co do dzieci,ale nazwisko?moze zmiekl ,bo juz sam nie rozumial twoich argumentow i dal sobie luz.moze on tez by chjcial zostac przy swoim.proba kompromisu przed slubem?

dokladnie, pozostancie przy swoim i tyle, a dzieci niech przyjma nazwisko meza tak by bylo najlepiej

Jezeli tak Ci zalezy na pozostaniu przy swoim nazwisku ,bo jesteś z nim zwiazana itd ,,,,to pozostan .Nie bardzo rozumiem co w tym jest za problem .Pozostancie kazde przy swoim ,,,Ty nie chcesz przyjać nazwiska męża ,ale dlaczego jego przymuszasz do przybrania Twojego ,,,,,,Nie dziw sie że chłopak miał chwilę zwątpienia .W koncu nie tak czesto sie zdarza żeby to mąz przejmował nazwisko zony ,chyba że są to naprawde ważne powody,,,,,,,,,,Może boi sie że wezma go za pantoflarza,,,

Najczęściej kobiety przejmują się tym "co ludzie powiedzą". Dziwne, że tak mało jest zrozumienia jak facet raz weźmie pod uwagę ten argument.

ech....

juz brak mi słów ....

Kasieńka, podpisuję się pod Twoimi postami obiema rencyma.

Równouprawnienie równouprawnieniem, ale tradycja swoją drogą. Niby teraz wszyscy tacy oświeceni, ale rzeczywiście 3/4 znajomych będzie się podśmiewywało... Niby to nie powinno być ważne, co ktoś sobie tam pomyśli... Niby. Wakacje, Twój facet wcale nie jest dziwny, ani nie postępuje okropnie. Jest normalny.

ja przyjmuje nazwisko meza choc nie jest zaciekawe,dla mnie jedno nazwisko to jednosc,rodzina.........
zreszta moj A. nie wyobraza sobie bym miala inne niz on nazwisko a ja bym nie chciala bym on przyjmowal moje jakos to tak dziwnie by bylo chyba jestem jakas staroswiecka:D
a dzieci......tez mialy by miec Twoje nazwisko?a jego pojdzie w niepamiec

Trudno nie ulec wrażeniu, że takie obstawanie przy pomyśle że mąż powinien nosić nazwisko żony jest związane z dziką chęcią pokazania facetowi kto rządzi w związku i kto będzie podejmował decyzje.

Ten tekst to była reakcja w złości.. kochana..