Widok
Ale o potrzebie terapii psychologicznej musi zadecydowac lekarz psychiatra na pierwszej wizycie.Dlatego tez zapisz sie na wizyte do psychiatry na nfz, ale upewnij sie wczesniej czy zatrudnia on psychologow.
Ja moge tobie polecic opimed na jaskolczej. zatrudnia psycholog
Ale nie zdziw sie,ze na pierwsza wizyte sie czeka 3-4 tygodnie.
Ale cale leczenie psychologiczne masz w ramach nfz
Ja moge tobie polecic opimed na jaskolczej. zatrudnia psycholog
Ale nie zdziw sie,ze na pierwsza wizyte sie czeka 3-4 tygodnie.
Ale cale leczenie psychologiczne masz w ramach nfz
Znalazłam fajny artykuł na temat tego schorzenia:
W leczeniu zaburzenia stosuje się farmaceutyki redukujące lęk, czasem także leki obniżające poziom ciśnienia krwi oraz preparaty z magnezem i witaminami z grupy B, które działają wzmacniająco na układ nerwowy. Niekiedy stosuje się również leki antydepresyjne i Prozac.
Niestety, farmakoterapia stosowana w erytrofobii może uzależniać i dawać syndrom odstawienia. Zwykle więc łączy się psychoterapię z podawaniem leków zmniejszających poziom lęku i obniżających ciśnienie krwi. W rzadkich przypadkach wykonuje się ponadto zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu jednego z nerwów układu współczulnego.
U pacjentów cierpiących na ten rodzaj fobii wskazane jest ograniczenie spożycia używek, które pobudzają układ nerwowy, a więc kawy, papierosów i alkoholu, a także ustalenie stałego rytmu dnia uwzględniającego długi sen. Zalecane jest też stosowanie technik relaksacyjnych i autosugestii, podobnie jak czynnego uprawiania sportu i rozmawiania o swej chorobie z jak największą liczbą osób. Należy pamiętać, że unikanie sytuacji związanych z możliwością pojawienia się objawów choroby utrwala lęki, a przełamanie się i jak najczęstsze uczestnictwo w sytuacjach interpersonalnych stopniowo pozwala zredukować lęk.
Erytrofobia to wynik braku akceptacji samego siebie, dlatego pierwszym krokiem do uzdrowienia powinno być pełne zaakceptowanie własnej osoby, wraz z wszystkimi lękami i fobiami.
W leczeniu zaburzenia stosuje się farmaceutyki redukujące lęk, czasem także leki obniżające poziom ciśnienia krwi oraz preparaty z magnezem i witaminami z grupy B, które działają wzmacniająco na układ nerwowy. Niekiedy stosuje się również leki antydepresyjne i Prozac.
Niestety, farmakoterapia stosowana w erytrofobii może uzależniać i dawać syndrom odstawienia. Zwykle więc łączy się psychoterapię z podawaniem leków zmniejszających poziom lęku i obniżających ciśnienie krwi. W rzadkich przypadkach wykonuje się ponadto zabieg chirurgiczny polegający na przecięciu jednego z nerwów układu współczulnego.
U pacjentów cierpiących na ten rodzaj fobii wskazane jest ograniczenie spożycia używek, które pobudzają układ nerwowy, a więc kawy, papierosów i alkoholu, a także ustalenie stałego rytmu dnia uwzględniającego długi sen. Zalecane jest też stosowanie technik relaksacyjnych i autosugestii, podobnie jak czynnego uprawiania sportu i rozmawiania o swej chorobie z jak największą liczbą osób. Należy pamiętać, że unikanie sytuacji związanych z możliwością pojawienia się objawów choroby utrwala lęki, a przełamanie się i jak najczęstsze uczestnictwo w sytuacjach interpersonalnych stopniowo pozwala zredukować lęk.
Erytrofobia to wynik braku akceptacji samego siebie, dlatego pierwszym krokiem do uzdrowienia powinno być pełne zaakceptowanie własnej osoby, wraz z wszystkimi lękami i fobiami.
Ehh dziewczyny ja już to wszystko czytalam na internecie, ale nie moge sobie sama z tym poradzic. To jest chore, wczesniej bylam towarzyska, wygadana i lubilam byc w centrum uwagi, ale od pol roku przechodze koszmar nie wiem czemu mnie to spotkalo..
Unikam wszelkich kontaktow z ludzmi i nie wiem co dalej bedzie, jakbym byla sama to byloby mi wszystko jedno ale ze mam dziecko to chce z tego wyjsc dla niego!! Nie wiem czy psycholog coś pomoże, myslalam tez o tej operacji o ktorej pisze Agusia ale to jednak OPERACJA i zawsze mogą byc jakies powiklania lub cos moze sie nie udac i sie boje:(
Nie rozumiecie mnie pewnie ale uwierzcie ze jestescie szczesciary ze mozecie zyc normalnie!!
Unikam wszelkich kontaktow z ludzmi i nie wiem co dalej bedzie, jakbym byla sama to byloby mi wszystko jedno ale ze mam dziecko to chce z tego wyjsc dla niego!! Nie wiem czy psycholog coś pomoże, myslalam tez o tej operacji o ktorej pisze Agusia ale to jednak OPERACJA i zawsze mogą byc jakies powiklania lub cos moze sie nie udac i sie boje:(
Nie rozumiecie mnie pewnie ale uwierzcie ze jestescie szczesciary ze mozecie zyc normalnie!!
Ja znam dobrą psycholog z Gdyni - http://poradniacbt.com.pl/
Rozmowa z dobrym psychologiem, który faktycznie zna się na ludziach, często potrafi zdziałać cuda. Pozwala nam dostrzec to, co stwarza problem, a o czym nie mieliśmy pojęcia. Im szybciej udamy sie do psychologa tym lepiej, bo zawsze łatwiej walczyć z mniejszymi problemami niż z takimi, które już nas przerastają. Świetną panią psycholog, której usługi polecam jest doktor Joanna Lena Lipin - https://www.znanylekarz.pl/joanna-lena-lipin/psycholog-psychoterapeuta-terapeuta/czestochowa . Ma doświadczenie, wiele dodatkowych kursów i certyfikatów, jest empatyczna i w pełni profesjonalna. Daje pacjentowi wsparcie i pokazuje co w jego życiu wymaga naprawy.
Dobry psycholog w Gdańsku
Polecam panią Magdalenę Matczak!
Przyjmuje w Gdańsku i w Gdyni, kontakt do niej jest tu: http://www.magdalenamatczak.pl
Przyjmuje w Gdańsku i w Gdyni, kontakt do niej jest tu: http://www.magdalenamatczak.pl
Ja od siebie i z wlasnego doświadczenia moge polecić Ci dr Piotra Sowińskiego. Przyjmuje on w Gdyni i jest na prawdę świetnym specjalista w swojej dziedzinie. A wizyty u niego to na prawdę czysta przyjemnosć. Pan Sowiński zanim postawi jakąkolwiek diagnoze najpierw dokladnie i z uwaga slucha co masz do powiedzenia, i z tego co zauważylem to nigdy nie wyciąga pochopnych wniosków, a każdego pacjenta traktuje tak jak powinien to robic lekarz, nigdy przedmiotowo i rutynowo.
Polecam szukać na portalu znanylekarz.pl, tam są różne opinie na temat psychologów. Zwróć uwagę,żeby ta osoba miała skończoną 4-letnią szkołę psychoterapii a nie tylko kursy. Od siebie polecam psychologów z nurtu poznawczo-behawioralnego. Prywatnie nie musisz mieć skierowania, na NFZ musi być skierowanie od psychiatry i czeka się kilka miesięcy. Zanim się dostaniesz do psychologa polecam samemu sobie poczytać o różnych sposobach na radzenie sobie z dużą wrażliwością np. ten artykuł : https://perso.in/blog/jak-zyc-z-duza-wrazliwoscia-na-trudnosci-oswoic-neurotycznosc/. Na tej stronie jest też test osobowości, ja polecam :)
ja od siebie mogę polecić http://www.psychologpraktyka.pl
Oczywiście, że można iśc prywatnie to wtedy żadnego skierownia nie potrzeba i pewnie znacznie szybciej, no i sama wybierasz specjalistę. Sama korzystałam z pani psycholog z https://wetalk.pl przy moich problemach z nerwicą i bardzo mi pomogła. Teraz już dużo łatwiej mi się żyje.
Niepotrzebne jest skierowanie. Czas oczekiwania w prywatnej placówce nie jest długi. W dzisiejszych czasach można skorzystać z usług online nie trzeba na siłę szukać w okolicy. Ja osobiście polecam poradnię https://www.spokojwglowie.pl/
Ja przez pewien czas korzystałam z artterapii. Serdecznie polecam. Pozbyłam się złych myśli i zaczęłam radzić ze swoimi emocjami.
Może spróbuj terapii online? Dla wielu to dzisiaj zdecydowanie lepsza opcja niż stacjonarne spotkania, można rozmawiać z domu, miejsca gdzie czujemy się bezpiecznie. No i łatwiej zarządzać czasem. Polecam szczególnie https://hh24.pl/ - mają najlepszych specjalistów.
Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że cierpi na Pracoholik . Moim zdaniem w przypadku spraw związanych ze zdrowiem warto korzystać z usług specjalistów, dlatego polecam Wam sprawdzić ofertę Poradni Psychologicznej Spokój w Głowie.
Na umówienie się prytanie na wizytę u psychologa nie nie trzeba mieć skierowania, sprawdź który specjalista ze strony https://psychologuj.pl/specjalisci/psycholog Ci odpowiada i skontaktuj się z nim bezpośrednio.