Widok
leniwy, niezorganizowany, mało przedsiębiorczy mąż
Jesrtesmy razem 5 lat , zaręczeni od prawie 2 lat, bardzo się kochamy, mamy wspólne pasje, ale jest jedno ale...
Mój narzeczony robił maturę zaocznie juz w wieku 24, potem nie poszedł na studia, bo do konca nie wiedział co chce robić. Ma jedną pasje, zresztą wspólną - jazda konna. O d czasu jak się poznaliśmy nigdy nie pracował dłużej niz 3, 4 miesiace, są to zawsze prace na umowę zlecenie i jak ja to mówie - byle jakie - czyli np ochroniarz w supermarkecie, sprzedawca pamiątek itp - zawsze po jakimś czasie albo konczy sie umowa, albo konczy sie sezon itp - i znów zostaje on bez pracy. Przez te pięć lat wszystko czeg się podejmował go nie interesowało za bardzo - i robił to chyba tylko po to zeby nie słuchac mojego marudzenia. Jak sie go pytam co chce robic w życiu ( a ma juz 26 lat) - to mówi tylko o koniach. Jest instruktorem jazdy, ale na tym sie nie zarabia, nikt go nie zatrudni na umowe o prace, zresztą zarobki są niewysokie i raczej sezonowe, latem można sobie dorobić, ale duze okresy w roku sa martwe. Z tego nie da sie życ.
Ponieważ od pięciu lat sytuacja sie wogóle nie zmienia - nie wiem co robić???? Ja nie zamierzam być jedynym stałym żródłem finansowania naszego życia, on nigdy nie ma płyności finansowej.... Nie myslcie ze jestem materialistką, bardzo go kocham, ale nie wiem czy wazniejsze serce czy rozum :(
Mój narzeczony robił maturę zaocznie juz w wieku 24, potem nie poszedł na studia, bo do konca nie wiedział co chce robić. Ma jedną pasje, zresztą wspólną - jazda konna. O d czasu jak się poznaliśmy nigdy nie pracował dłużej niz 3, 4 miesiace, są to zawsze prace na umowę zlecenie i jak ja to mówie - byle jakie - czyli np ochroniarz w supermarkecie, sprzedawca pamiątek itp - zawsze po jakimś czasie albo konczy sie umowa, albo konczy sie sezon itp - i znów zostaje on bez pracy. Przez te pięć lat wszystko czeg się podejmował go nie interesowało za bardzo - i robił to chyba tylko po to zeby nie słuchac mojego marudzenia. Jak sie go pytam co chce robic w życiu ( a ma juz 26 lat) - to mówi tylko o koniach. Jest instruktorem jazdy, ale na tym sie nie zarabia, nikt go nie zatrudni na umowe o prace, zresztą zarobki są niewysokie i raczej sezonowe, latem można sobie dorobić, ale duze okresy w roku sa martwe. Z tego nie da sie życ.
Ponieważ od pięciu lat sytuacja sie wogóle nie zmienia - nie wiem co robić???? Ja nie zamierzam być jedynym stałym żródłem finansowania naszego życia, on nigdy nie ma płyności finansowej.... Nie myslcie ze jestem materialistką, bardzo go kocham, ale nie wiem czy wazniejsze serce czy rozum :(
0
0
no to masz problem fdziewczyno, i nie ma to nic z materializmem.... to zdrowy rozsądek przemawia.... a co zrobić? może czas nim wstrząsnąć? ...
2
0
wstrząsam od czasu do czasu, ale to zawsze konczy sie kłótnia, a potem jego obietnicami ze sie zmieni, potem znajduje kolejną byle jaką robote na 2 miesiace i tak wkółko
0
0
przeciwieństwo mojego :)
0
0
Może czas pomyśleć o własnym interesie, który będzie związany z jego zainteresowaniami? Może jakiś sklep internetowy z akcesoriami do jazdy konnej (na pewno zna jakieś hurtownie, w których mógłby się zaopatrzyć)?
0
0
no to jest problem....
nie chce zapeszac czy cos ale mialam "przyjemnosc" pisac kilka pozwow rozwodowych gdzie w uzasadnieniu byl to jest z glownych powodow rozpadu zwiazku:(((
finanse finaSAMI ale chyba kazdy facet - maz czuje sie odpowiedzialny za swoja zoncie i dom... moze nie dojrzal jeszcze???
nie chce zapeszac czy cos ale mialam "przyjemnosc" pisac kilka pozwow rozwodowych gdzie w uzasadnieniu byl to jest z glownych powodow rozpadu zwiazku:(((
finanse finaSAMI ale chyba kazdy facet - maz czuje sie odpowiedzialny za swoja zoncie i dom... moze nie dojrzal jeszcze???
0
0
Ups, sytuacja nie do pozazdroszczenia... Pechówka jak nic. Zostać to samobójstwo, a odejśc... jak się kocha...
0
0
Moze powinnas go wesprzec i poradzic cos np. przyniesc gazety z ofertami byc kochana to moze tez zadzialac, bo wacet musi sie czuc potrzebny a jak ty tylko "marudzisz" to on ma to gdzis pomoz mu porozmawiaj badz szczera to napewno pomoze bo ty sama nie dasz rady a jak beda dzieci?
20 lipca 2007
20 lipca 2007
0
0
jestem szczera, drukuję mu oferty z netu, ale mało kto na nie odpowiada, - wiecie - srednie wykształcenie to zadne kwalifikacje. Nie wiem jak nim wstrzasnac tak zeby dotarło :(
0
0
poradzcie coś, wpadnę znów wieczorem i poczytam
0
1
brzoskwisia, myslałam o tym, ale on jest taki, ze sam firmy nie założy i nie poprowadzi, za to byłby swietnym jej pracownikiem. Ale ja i tak pracuję na 2 etaty i nie mam juz siły zakładac firm i zajmowac sie tym dla niego, to go raczej nie zmotywuje do działan...
0
0
o matko, no to problem na prawde wygląda powaznie....
chyba zaczełabym myśleć o odejściu.... ale cholera, ciężko tak na pewno....
chyba zaczełabym myśleć o odejściu.... ale cholera, ciężko tak na pewno....
0
0
hmmm, szantaż?
0
0
A może przestań utrzymywać? Po co facet ma się wysilać, jak ma zaradną kobitkę ;) Niestety tez znam taki przypadek osobiście... Baba się zacharowuje na śmierć a on twierdzi, że jeszcze zdązy się w życiu napracować...
1
0
no to postaw mu warunek albo powiedz ze sma zrezygnujesz z pracy bo chcesz isc do szkoly moze sie przestraszy i wezmnie sie za cos normalnego
A poza tym teraz brakuje w Polsce pracownikow
20 lipca 2007
A poza tym teraz brakuje w Polsce pracownikow
20 lipca 2007
0
0
miałam podobną sytuacje... 5lat..zaręczyny i jego praca jako ochroniarz(w tamtych czasach za pracę w salonie z garniturami zarabiałam więcej niż on)ja myślę przyszłościowo , teraz nikt za free mieszkania nie dostaje, dzieci trza wyżywić... a jak facet ma takie lajtowe podejście do życia to przyzwyczaj się że to TY BĘDZIESZ NA RODZINĘ ZARABIAĆ.... ja w takiej sytuacji zwiałabym gdzie pieprz rośnie od takiego leniucha...mojego byłego też kochałam ... tak jak ty swojego ..ale zwiałam !!! teraz też kocham i mam takiego co mi w życiu pomoże..dom budujemy..ślub będzie.. w szystko jest piknie!!
2
0
Brawo andzia.79 ;) jak widac można żyć bez powietrza? ;)
Mi się wydaje, że w wielu rzeczach same psujemy tych facetów
Mi się wydaje, że w wielu rzeczach same psujemy tych facetów
1
0
jeżeli facet bardzo by się starał, a by mu nie wychodziło, to bym zrozumiała, pocieszała, pomagała, ale jeżeli tak jak piszesz-jest leniem, to dałabym sobie spokój...domyślam się, ze to trudne, ale pomyśl, jak trudne będzie życie u boku kogos, kto nie potrafi utrzymać żadnej pracy, wiecznie będziesz się dwoiła i troiła, żeby jakoś żyć, utrzymać dzieciaczki np itd...itp...:)sama jestem zdania, że nie koniecznie tylko mężczyzna musi zarabiać na dom, kobietom też to nieźle wychodzi:))ale facet musie mieć jaja!!i potrafić dbać o swoją drugą połówkę:))w tym momencie nie czujesz się przy nim bezpieczna, bo nie masz na kogo liczyć. Takie jest moje zdanie:)
0
0
No cóż - znam taką jedna parę:
Poznali sie i pokochali jeszcze w liceum.
On zdał maturę tylko dzięki jej wsparciu i pomocy, potem dzięki niej przebrnął przez studia, potem ona załatwiła mu pracę, a potem on...rzucił te pracę po kilku miesiącach ( bez uzgadniania z nią) twierdząc, że to mu nie odpowiada i że zawsze chciał być...pisarzem!
No i tak od dobrych kilku lat on pisze jakieś opowiadanka, czasem coś tam mu wydrukują i kilka groszy wpadnie, a ona dzielnie utrzymuje siebie, jego i ich dwoje dzieci pracując na dwa etaty + "fuchy"...
Ona twierdzi, że jest szczęśliwa, że go kocha i nie zamieniłaby na innego - jej wybór!
Tylko warto wiedzieć na co się decydujemy...
Poznali sie i pokochali jeszcze w liceum.
On zdał maturę tylko dzięki jej wsparciu i pomocy, potem dzięki niej przebrnął przez studia, potem ona załatwiła mu pracę, a potem on...rzucił te pracę po kilku miesiącach ( bez uzgadniania z nią) twierdząc, że to mu nie odpowiada i że zawsze chciał być...pisarzem!
No i tak od dobrych kilku lat on pisze jakieś opowiadanka, czasem coś tam mu wydrukują i kilka groszy wpadnie, a ona dzielnie utrzymuje siebie, jego i ich dwoje dzieci pracując na dwa etaty + "fuchy"...
Ona twierdzi, że jest szczęśliwa, że go kocha i nie zamieniłaby na innego - jej wybór!
Tylko warto wiedzieć na co się decydujemy...
0
0
to nie materializm, ale po prostu ZDROWY ROZSĄDEK!!!
a samą miłością siebie i dzieci nie da się wyżywić... (o dachu nad głową nie wspomnę!)
a co będzie, jeśli Ty nie będziesz mogła pracować (różnie to w życiu bywa...)?
na kogo masz liczyć, jak nie na męża?
sorry, ale miłość miłością, ą życie życiem!
a samą miłością siebie i dzieci nie da się wyżywić... (o dachu nad głową nie wspomnę!)
a co będzie, jeśli Ty nie będziesz mogła pracować (różnie to w życiu bywa...)?
na kogo masz liczyć, jak nie na męża?
sorry, ale miłość miłością, ą życie życiem!
1
0
Jakbym siebie i mojego byłego widziała kilka lat temu :)
Byłam wtedy jeszcze na studiach, ale już zależało mi na własnych pieniądzach. Chciałam odciążyć rodziców, więc co wakacje i co weekend pracowalam. On natomiast mimo 27 lat nawet nie myślał o pracy!!!!
Wiecznie mi powtarzał, że w przyszłosci to własnie ja i tylko ja będę pracowała i zarabiała na nasze wspólne życie, a on będzie pilnował dzieci. Chciał mieć co najmniej 3 dzieci, marzył mu się piękny dom!!!! przy którym hodowałby kilka SWOICH koni :)))
Nie przypominam sobie też, żeby kiedykolwiek wysłał gdzieś swoje CV, czy też szukał pracy. Kiedy pytałam się go o to, jak sobie wyobraża nie pracować do końca życia, to mowił, że to sobie wyobraża. Do dziś jest na garnuszku mamusi ...choć minęło już 8 lat.
Jedyne co mnie przy nim trzymało to to, że był dla mnie dobry i troskliwy. Ale okropnie denerwowało mnie to, że od początku założył sobie, że to ja będę głową rodziny!!!!
Pewnego dnia nie wytrzymałam i go zostawiłam.
To było jedyne mądre wyjście z tej sytuacji....
Przecierpiałam swoje....przez kilka lat wyzywał mnie od materialistek ;)
Ale jakoś to przeżyłam i dziś jestem naprawdę szczęśliwa :) Z kimś kto zawsze jest blisko i myśli o naszej wspólnej przyszlości, a nie tylko o swojej :)
Więcej odwagi dla założycielki wątku :)
I powodzenia w podjęciu właściwej decyzji
Pozdrawiam.
Byłam wtedy jeszcze na studiach, ale już zależało mi na własnych pieniądzach. Chciałam odciążyć rodziców, więc co wakacje i co weekend pracowalam. On natomiast mimo 27 lat nawet nie myślał o pracy!!!!
Wiecznie mi powtarzał, że w przyszłosci to własnie ja i tylko ja będę pracowała i zarabiała na nasze wspólne życie, a on będzie pilnował dzieci. Chciał mieć co najmniej 3 dzieci, marzył mu się piękny dom!!!! przy którym hodowałby kilka SWOICH koni :)))
Nie przypominam sobie też, żeby kiedykolwiek wysłał gdzieś swoje CV, czy też szukał pracy. Kiedy pytałam się go o to, jak sobie wyobraża nie pracować do końca życia, to mowił, że to sobie wyobraża. Do dziś jest na garnuszku mamusi ...choć minęło już 8 lat.
Jedyne co mnie przy nim trzymało to to, że był dla mnie dobry i troskliwy. Ale okropnie denerwowało mnie to, że od początku założył sobie, że to ja będę głową rodziny!!!!
Pewnego dnia nie wytrzymałam i go zostawiłam.
To było jedyne mądre wyjście z tej sytuacji....
Przecierpiałam swoje....przez kilka lat wyzywał mnie od materialistek ;)
Ale jakoś to przeżyłam i dziś jestem naprawdę szczęśliwa :) Z kimś kto zawsze jest blisko i myśli o naszej wspólnej przyszlości, a nie tylko o swojej :)
Więcej odwagi dla założycielki wątku :)
I powodzenia w podjęciu właściwej decyzji
Pozdrawiam.
2
0
Krótko mówiąc kiepską masz sytuację, nie wyobrażam sobie takiego partnera życiowego, boże mój mąż się zacharowuje w Norwegii i mi powiedział że ja nigdy już nie muszę iść do pracy; chyba powinnaś sprawę mu jasno postawić i powiedzieć, że tak być nie może dłużej. Powodzenia!
[url=http://www.TickerFactory.com/]
[img]
Zapraszam: www.kartkikaroliny.blog.onet.pl - kartki, dekoracje.
Boże Narodzenie 2007 - oryginalnie :)
[url=http://www.TickerFactory.com/]
[img]
Zapraszam: www.kartkikaroliny.blog.onet.pl - kartki, dekoracje.
Boże Narodzenie 2007 - oryginalnie :)
0
0
Czyli u kobiety takie zachowanie tolerujesz, a u mężczyzny nie?
A co się stanie jeśli, nie daj Boże, Twój mąż zachoruje? Fajnie, że daje Ci taką swobodę, ale nie jest to zbyt rozsądne podejście...
A co się stanie jeśli, nie daj Boże, Twój mąż zachoruje? Fajnie, że daje Ci taką swobodę, ale nie jest to zbyt rozsądne podejście...
0
0
"jak sobie pościelisz, tak sie wyśpisz"co tu duzo gadac...
0
0
Agatha czytaj proszę dokładnie :) ja piszę jakie ma podejście mój mąż, a nie o tym czy ja będę czy nie będę pracowała zawodowo jeszcze w życiu tak? Tak się składa że mam już 8 lat pracy zawodowej i choć teraz mam ten luksus że nie muszę pracować zawodowo tylko zajmować się swoim małym bizesikiem to nie oznacza że nie wrócę do pracy, bo zresztą nie poto studiuję by potem siedzieć w domu :)
[url=http://www.TickerFactory.com/]
[img]
Zapraszam: www.kartkikaroliny.blog.onet.pl - kartki, dekoracje.
Boże Narodzenie 2007 - oryginalnie :)
[url=http://www.TickerFactory.com/]
[img]
Zapraszam: www.kartkikaroliny.blog.onet.pl - kartki, dekoracje.
Boże Narodzenie 2007 - oryginalnie :)
0
0
To i ja dorzuce przykład, z którym ja sie spotkalam.
Szczesliwe malzenstwo - dla mnie przez dlugi czas wzor - po 5 latach po slubie zachowywali sie jak dwie papuzki nierozlaczki - slodkie slowka, wszedzie razem - sam miod, cud i orzeszki. Ale do czasu... kiedy to ona poszla na studia - a jego w tym samym czasie wyciagnela do liceum zaocznego, aby zrobil mature. Ona dostala dobra prace, a on dorabial sobie to tu to tam. Jemu coraz bardziej przeszkadzalo to, ze jej sie udaje, ze zarabia dobra kase... do tego stopnia rozwinela sie jego zazrosc, ze ona stresowala sie, gdy na konto wplywala premia. Wowczas wiedziala, ze bedzie musiala sie "tlumaczyc" i go pocieszac, ze i kiedys on bedzie splenial sie zawodowo. Jednak jego chorobliwa zazdrosc tak nim zawladnela, ze rzucil prace, twierdzac, ze skoro ona tak dobrze zarabia a on tak slabo to moze ich oboje utrzymywac. Ona nie miala nic przeciwko, gdyz wierzyla, ze to chwilowo i ze mu przejdzie szybko. Tak sie nie stalo. Ona pracowala, wracala zmeczona domu a on nawet nie raczyl przygotowac cos do jedzenia. Nawet nie chcial z nia rozmawiac o tym jak bylo w pracy. Zmeczona po pracy sama przygotowaywala sobie i jemu obiad. Po jakims czasie peklo cos w niej. Juz nie mogla sobie z tym poradzic i zlozyla pozew o rozwod.
Historia napisana w wielkim skrocie, bo po drodze byla jeszcze jej walka z tym, aby zaciagnac go do poradni małżenskiej. Jej dlugie rozmowy z mezem o calym problemie.
Jak widac brak pracy u meza moze obrac nawet taki skutek.....
Szczesliwe malzenstwo - dla mnie przez dlugi czas wzor - po 5 latach po slubie zachowywali sie jak dwie papuzki nierozlaczki - slodkie slowka, wszedzie razem - sam miod, cud i orzeszki. Ale do czasu... kiedy to ona poszla na studia - a jego w tym samym czasie wyciagnela do liceum zaocznego, aby zrobil mature. Ona dostala dobra prace, a on dorabial sobie to tu to tam. Jemu coraz bardziej przeszkadzalo to, ze jej sie udaje, ze zarabia dobra kase... do tego stopnia rozwinela sie jego zazrosc, ze ona stresowala sie, gdy na konto wplywala premia. Wowczas wiedziala, ze bedzie musiala sie "tlumaczyc" i go pocieszac, ze i kiedys on bedzie splenial sie zawodowo. Jednak jego chorobliwa zazdrosc tak nim zawladnela, ze rzucil prace, twierdzac, ze skoro ona tak dobrze zarabia a on tak slabo to moze ich oboje utrzymywac. Ona nie miala nic przeciwko, gdyz wierzyla, ze to chwilowo i ze mu przejdzie szybko. Tak sie nie stalo. Ona pracowala, wracala zmeczona domu a on nawet nie raczyl przygotowac cos do jedzenia. Nawet nie chcial z nia rozmawiac o tym jak bylo w pracy. Zmeczona po pracy sama przygotowaywala sobie i jemu obiad. Po jakims czasie peklo cos w niej. Juz nie mogla sobie z tym poradzic i zlozyla pozew o rozwod.
Historia napisana w wielkim skrocie, bo po drodze byla jeszcze jej walka z tym, aby zaciagnac go do poradni małżenskiej. Jej dlugie rozmowy z mezem o calym problemie.
Jak widac brak pracy u meza moze obrac nawet taki skutek.....
0
0
Raczej Ty powinnaś czytać dokładnie :)... Piszę o poglądach Twojego męża, o niczym innym. Przecież wiem np. o Twoich studiach, bo sama coś ostatnio Ci doradzałam odnośnie zajęć.
Z doświadczenia moich bliskich wiem, że lepiej nie słuchać takich rad męża... Choćby miał najlepsze intencje. A po urodzeniu dzieci wydaje to się szczególnie kuszące...
Z doświadczenia moich bliskich wiem, że lepiej nie słuchać takich rad męża... Choćby miał najlepsze intencje. A po urodzeniu dzieci wydaje to się szczególnie kuszące...
0
0
chyba faktycznie nie zrozumiałaś Agathko, Myślę że Karolinka miała na myśli to, że jej mąż jest tak zaradny i odpowiedzialny, że potrafiłby i chciał zapewnić jej byt, a nie że każe jej rzucac prace, albo że Karolinka siedzi w domu, bo tak jej wygodnie...
0
0
wlasnie!! jak ma akurat taka mozliwosc to czemu nie?!!? jeszcze sie w zyciu napracuje;))) wspanialy mezczyzna.. daje mozliwosc wyboru i to wlasnie chodzi:))
0
0
Dziewczyny, ratunku! Czytajcie, co napisałam!
Napisałam: "Fajnie, że daje Ci taką swobodę". A dalej radzę, żeby raczej nie korzystać z możliwości niepracowania... Nigdzie nie napisałam, że KAŻE jej rzucać pracę!
Napisałam: "Fajnie, że daje Ci taką swobodę". A dalej radzę, żeby raczej nie korzystać z możliwości niepracowania... Nigdzie nie napisałam, że KAŻE jej rzucać pracę!
0
0
a rozmawiałas z nim szczerze o tym jak ma zamiar utrzymać rodzinę?
0
0
Powiedz mu ze jak dalej tak bedzie to zaczniesz powoli myslec o rozstaniu-nie mozesz byc jedyna osoba ktora pracuje na utrzymanie waszego domu..Jezeli to nie poskutkuje-ja bym odeszla....nie widze przyszlosci dla takiego zwiazku...:(:(
0
0
powiem, Tobie szczerze kłótniami i wstrząsaniem nic nie zmienisz facet musi miec to w naturze, że powinnien utrzymać żonę i dom.
Uważam, że powinnaś z nim szczerze porozmawiać i tyle jeżeli mu nie zależy na tym, żeby być lepszy to dalsza kwestia należy do Ciebie.
Ale wszystko zależy od układu niktóre kobiety są głównodowodzące w związku i wszystkim to na rękę.
Uważam, że powinnaś z nim szczerze porozmawiać i tyle jeżeli mu nie zależy na tym, żeby być lepszy to dalsza kwestia należy do Ciebie.
Ale wszystko zależy od układu niktóre kobiety są głównodowodzące w związku i wszystkim to na rękę.
ślub cywilny
ślub kościelny
ślub kościelny
0
0
no właśnie, facet powinien to mieć w naturze... być może za kilka lat zmądrzeje ale czy warto czekać i ryzykować że jednak może nie zmieni się? lubię facetów którzy chcą robić coś innego, twórczego, ale jak nie ma pracy to bierzesz co jest a jak sie nadarza okazja na pracę związaną z pasją to wtedy się o tym zaczyna myśleć.... gdybyśmy ja albo mój Narzeczony czekali na pracę z marzeń to byśmy nigdy ślubu nie wzieli ani domu nie mieli :)
0
0
jak kocha konie to niech sie pakuje i jedyie do anglii, tu jest praca dla takich kochajaczch koniki
0
0
w gruncie rzeczy mój też jest leniwy- zostawia skarpety gdzie popadnie, nie zmywa itp. ale jeżeli chodzi o kase to jego punkt honoru. zarabia, utrzymuje. Każdy z nas zna swoje miejsce.
ślub cywilny
ślub kościelny
ślub kościelny
0
0
Rozumiem, że Ty zbierasz te skarpetki? ;)
0
0
od czasu do czasu zbieram skarpetki ale generalnie staram się go nauczyć gdzie jest koszt na bieliznę
ślub cywilny
ślub kościelny
ślub kościelny
0
0
Myślę, że w końcu "chwyci". ;)
0
0
Ja bym zmieniła chłopa... ;)
0
0
a ja na miejscu twojego"idealnego"faceta zmienilabym babe
0
0
Chill. :)
0
0
nieciekawa sytuacja. Dziewczyny mają rację potrząśnij nim tak ostro i niech decyduje czy chce byc z toba czy chce nadal "marzyc". To nie jest żaden materializm, tylko zastanow sie co bedzie kiedy np urodzisz dzidziulka?? na niego przecież nie będzesz mogla liczyc. Porozmawiaj szczerze i powiedz ci nie pasuje. Wjedz narzeczonemu na ambicje, to chyba najbardziej działą na facetów.
0
0
wątpię czy wjechanie na ambicję cos da bo on chyba nie ma takowych :// dziewczyna mu tłumaczyła tyle i nic...
0
1
Na mnie pretensje i wjazdy na ambicje działają odwrotnie ... to jest mobing i manipulacja ... jak się oczekuje większych pieniędzy od faceta to mu powiedziec wprost ze wypadało by się trochę ustatkować pod tym względem , i pomoc a nie tylko marudzić
0
0
Autorce winszuję wyboru właściwego miejsca do twórczego ekshibicjonizmu. Zobacz ile masz "przyjaciółek". "Przyjaciółkom" winszuję beztroski w doradzaniu. Jakież Wy stanowcze jesteście...i romantyczne...i naiwne...i cudownie taplacie się w cudzych brudach.
1
0
a ja zastanawiam się dlaczego wchodzisz na weselnika. być może jesteś niespełnionym zawodowo psychologiem, psychoterapeutą? nie wiem o co Ci chodzi
0
0
czy mozna kogoś nauczyć ambicji???
0
0
mipka - a może on jest takim typem, który nie potrzebuje kasy...?
Są tacy - zje byle co, ubierze sie w byle co, mieszkać też może kątem gdizes tam w kiepskich warunkach, nie ma drogich hooby, nie potrzebuje markowych kometyków ani wyjazdów wakacyjnych - woli mieć święty spokój...
Są tacy - zje byle co, ubierze sie w byle co, mieszkać też może kątem gdizes tam w kiepskich warunkach, nie ma drogich hooby, nie potrzebuje markowych kometyków ani wyjazdów wakacyjnych - woli mieć święty spokój...
0
0
no własnie to coś w tym rodzaju, nie wiele mu potrzeba do szczescia, nigdy nie narzeka, zawsze jest zadowolony i co z takim zrobic>???
0
0
Tylko jeśli facet jest takim "minimalistą" to gdzie jest miejsce na żonę i dzieci?!
0
0
Znam takich mezczyzn którzy maja zone i dzieci i sa minimalistami jesli chodzi o zarabianie pieniedzy. On bardzo kocha dzieci, zone, ale to na jej glowie spoczywa zabezpieczenie finansowe rdoziny i w sumie chyba juz teraz nie widac po niej aby byla szczesliwą kobietą. Moim zdaniem to taki typ czlowieka, i albo dostanie kopniaka w tylek i sie zmieni albo Ty bedziesz musiala byc twarda i miloscia przezywciezac wszystko, nawet zmeczenie, ktore zapewne bedziesz odczuwac pracujac za dwoje.
MOj Kochany jest z a to takim pracusiem, ze zaczynam sie martwic ze popada w pracoholizm , co tez nie jest dobre ale z dwojga zlego...
MOj Kochany jest z a to takim pracusiem, ze zaczynam sie martwic ze popada w pracoholizm , co tez nie jest dobre ale z dwojga zlego...
0
0
ale jak mu dać tego kopniaka, zeby zrozumiał??? Mam mu spakowac walizki????? Słowną perswazją się go nie pozbęde, a sam sie nie wyprowadzi z własnej woli
0
0
no to juz Ty znasz Wasze relacje związkowe i chyba znasz swego mezczyzne, wiec juz sama musisz zadzialac jesli chcesz aby cos sie zmienilo...w takiej sprawie juz chyba nie pomozemy...
0
0
mipka rozumiem ze go utrzymujesz? odetnij mu kase. nie dawaj jedzenia, picia, nic.... zamknij lodowke, zabierz telefon, no niew iem cokolwiek za co placisz zabierz mu to...., wstrzasnij nim.
0
0
Mipka nikt za Ciebie tego nie rozwiąże:( Padają odpowiedzi mówiące, że powinnaś go zostawić - jednak wypływają one z ust osób, które nie sa emocjonalnie z tą sprawą związane, czyli jak dla mnie wiele nie wnoszą;) Nie byłam w takiej sytuacji więc nie wiem jak bym zareagowała... żadna nie wie w 100% jeśli sama tego nie przeżyła
0
0
szczerze współczuję. Może zastanów się nad sensem dalszego życia. A tak na marginesie tutaj chyba nie chodzi o studia, raczej o radzenie sobie w życiu i zwykłe ... lenistwo narzeczonego
Cokolwiek w życiu robisz, nie ma większego znaczenia. Ale ważne jest, żeby to robić
0
0
Nie do konca go utrzymuje, w jakiejs tam czesci on partycypuje we wspólnych kosztach, niestety w minimalnej i nie ma płynnosci finansowej - czyli dzis zrobi zakupy, ale przez kolejne 5 dni wszytsko bedzie na mojej głowie bo on sie spłukał, w niedziele jakis grosz mu wpadnie wiec zabierze mnie do kina, ale zaplanowac wakacji nie mozemy bo on nie wie czy uzbiera i odłozy. Zawsze twierdzi ze da rade, ale potem sie okazuje ze np musi pozyczyc, potem jak cos zarobi to oddaje długi itd. Jak ja mówie ze mam dosyc to on odpala że przecież zrobił zakupy. wiec problemem jest chyba własnie jego minimalizm i to ze ja nie umiem nim wstrząsnąć. Ze względów emocjonalnych to raz, i dwa - technicznie nie wiem jak to zrobic niestety.
0
0
ale lipa... :(
sluchaj- moze nie sluchaj naszych rad.. bo my nie siedzimy w waszym zwiazku.. sama powinnas najlpiej wiedziec co i jak zrobic... znasz go znasz siebie.... moze sprobuj znow spokojnie ale stanowczo z nim porozmawiac...... nie musi zbijac kokosow ale wazne zeby mial jakas stala prace.... chodzi przeciez o wasze bezpieczenstwo...
sluchaj- moze nie sluchaj naszych rad.. bo my nie siedzimy w waszym zwiazku.. sama powinnas najlpiej wiedziec co i jak zrobic... znasz go znasz siebie.... moze sprobuj znow spokojnie ale stanowczo z nim porozmawiac...... nie musi zbijac kokosow ale wazne zeby mial jakas stala prace.... chodzi przeciez o wasze bezpieczenstwo...
0
0
mipka, ale czego nie wiesz??po prostu, usiądz z nim i powiedz, co leży Ci na sercu, że dla Ciebie takie życie to nie życie, że nie potrafisz funkcjonować w zawieszeniu, co pokaże nam jutro, chcesz pewne rzeczy planować, potem je realizować, a przy takim trybie jego życia, nie masz takiej możliwości!!chcesz mieć jakąś stabilizację i wytłumacz mu, że nie chodzi Ci o to, żeby zarabiał kokosy, ale żeby w ogóle gdzieś pracował, że lepiej by się sam czuł wiedząc, że może sobie pozwolić na to, czy na tamto, a przy okazji byłoby Wam łatwiej. Nie chcę Ci tu kadzić, bo nie znam Was, ani waszego "klimatu", uważam, że tylko rozmową możesz coś zdziałać, bo opcja "zamknij lodówkę na klucz" jest wg mnie niepoważna:)))oczywiście to mój punkt widzenia, może się nie sprawdzić...dlatego przyjmij moje słowa z dystansem:))
0
0
własnie chciałabym posłuchac rad kogos obcego, albo raczej dowiedziec sie jak ktos inny postąbiłby w podobnej sytuacji. Bo mi wydaje sie ze wykorzystałam juz wszystkie mozliwosci (poza ostatecznoscią jaką jest zakonczenie zwiazku, co jak mówiłam wczesniej wydaje sie emocjonalnie i technicznie niemozliwe) Ostatnia stanowcza rozmowa skonczyła sie jego stwierdzeniem - "nie mów mi ze jestem gorszy"
Poza tymi problemami jest on wspaniałym człowiekiem, prawdziwym przyjacielem, z wielkim sercem, wiec jak usłyszałam ten jego tekst to po prostu sie zamknęłam, nie wiem czy mozna kogos przestac kochac dlatego ze jest mało zaradny i nie wykazuje zyciowej inicjatywy??
Poza tymi problemami jest on wspaniałym człowiekiem, prawdziwym przyjacielem, z wielkim sercem, wiec jak usłyszałam ten jego tekst to po prostu sie zamknęłam, nie wiem czy mozna kogos przestac kochac dlatego ze jest mało zaradny i nie wykazuje zyciowej inicjatywy??
0
0
..... nie wiem juz co powiedziec..
trudna sprawa.... zycze WAM zeby jednak sie wszystko ulozylo i zeby on dojrzal do pewnych zachowan:*
trudna sprawa.... zycze WAM zeby jednak sie wszystko ulozylo i zeby on dojrzal do pewnych zachowan:*
0
0
"nie mów mi że jestem gorszy"..... nie ma to jak odwrócić kota ogonem.....
i co zawsze tak może być, on ci da odczuć, że to ty go krzywdzisz, ona wyjdzie na ofiarę a ty na złą, heterę i materialistkę..... ty podkulisz ogon, bo będzi ci go żal, a on dalej będzie dorabiał zamiast zarabiał...
napisz prosze czy on nie ma żadnych potrzeb? skąd on bierze kase na przyjemności? za co wychodzi z kolegami? kto mu kupuje ciuchy? ty?
i co zawsze tak może być, on ci da odczuć, że to ty go krzywdzisz, ona wyjdzie na ofiarę a ty na złą, heterę i materialistkę..... ty podkulisz ogon, bo będzi ci go żal, a on dalej będzie dorabiał zamiast zarabiał...
napisz prosze czy on nie ma żadnych potrzeb? skąd on bierze kase na przyjemności? za co wychodzi z kolegami? kto mu kupuje ciuchy? ty?
0
0
no własnie wszelkie przyjemnosci z tego co dorobi, (ja mu ciuchów nie kupuje - tzn tylko w ramach prezentów z róznych okazji) wszelkie własne rachunki typu telefon - z tego co dorobi (wiec czesto z opóznieniem wpłacane, bo nie zawsze ma kase na czas), codzienne wydatki typu jedzenie- z tego co on dorobi plus giga cześć z tego co ja zarobie, nasze wspólne rachunki - z tego co ja zarobie i jak on dorobi i mu zostanie po wydatkach wyżej to sie CZASEM dołoży. Generalnie zawsze dzieli skóre na niedzwiedziu jesli chodzi o wszelkie wydatki.
0
0
Dziwne, że nie znalazła się tutaj ani jedna osoba, która potrafiłaby zaakceptować taki (kobieta pracuje, mąż zajmuje się domem) związek, choćby u znajomych :)
Jeżeli kobieta nie pracuje, to według wielu z Was jest wszystko OK, a facet to w takim przypadku zwykły leń... Gdzie równouprawnienie?
Uważam, że wszystko zależy od wspólnych ustaleń, najlepiej jeszcze przed ślubem. Sama znam jedną parę, w której to kobieta jest niemal pracoholiczką i zarabia bardzo dużo, a mąż dba o dzieci i dom, podtyka żonie wszystko pod nos i trochę maluje... Są szczęśliwym małżeństwem od ponad 30 lat...
Mipka, może jesteś w stanie zaakceptować taki układ?
Jeżeli kobieta nie pracuje, to według wielu z Was jest wszystko OK, a facet to w takim przypadku zwykły leń... Gdzie równouprawnienie?
Uważam, że wszystko zależy od wspólnych ustaleń, najlepiej jeszcze przed ślubem. Sama znam jedną parę, w której to kobieta jest niemal pracoholiczką i zarabia bardzo dużo, a mąż dba o dzieci i dom, podtyka żonie wszystko pod nos i trochę maluje... Są szczęśliwym małżeństwem od ponad 30 lat...
Mipka, może jesteś w stanie zaakceptować taki układ?
0
0
Aghata, ja akceptuję, napiszałam to wyżej w swoim poście cyt: sama jestem zdania, że nie koniecznie tylko mężczyzna musi zarabiać na dom, kobietom też to nieźle wychodzi:)), też znam takie pary, gdzie teraz mąż jest na tacierzyńskim, a żona super zarabia:))tylko, że im obojgu taki układ pasuje, a tu z tego co widać tak nie jest...
0
0
Sorry, @ga, przeoczyłam :)
Ale widzę, że Mipce "coś" w tym układzie nie pasuje, nawet nie bardzo wiadomo - co. Może tylko jej wychowanie i wyniesione z domu "to facet powinien zarabiać"?
Ale widzę, że Mipce "coś" w tym układzie nie pasuje, nawet nie bardzo wiadomo - co. Może tylko jej wychowanie i wyniesione z domu "to facet powinien zarabiać"?
0
0
spoko Aghata:))
ja myślę, że po prostu ma dość dziewczyna, bo to w sumie wiesz taki układ jednostronnych korzyści...ok, ona pracuje, ale też zajmuje się domem, a on??z tego co pisze, to raczej bez jakiejkolwiek inicjatywy w żadnym kierunku, ja tak to widzę:))
ja myślę, że po prostu ma dość dziewczyna, bo to w sumie wiesz taki układ jednostronnych korzyści...ok, ona pracuje, ale też zajmuje się domem, a on??z tego co pisze, to raczej bez jakiejkolwiek inicjatywy w żadnym kierunku, ja tak to widzę:))
0
0
taki wg mnie z niego Piotruś Pan co nie chce dorosnąć....
0
0
Ej, chyba nie jest z nim tak źle, Mipka nie opisuje go aż tak...
Kurcze, gdzie są te wszystkie słynne herod-baby chcące brać faceta pod pantofel? To już taki mimozek nie znajdzie szczęścia w małżeństwie? Kobieta z takimi cechami by znalazła swojego amatora...
Kurcze, gdzie są te wszystkie słynne herod-baby chcące brać faceta pod pantofel? To już taki mimozek nie znajdzie szczęścia w małżeństwie? Kobieta z takimi cechami by znalazła swojego amatora...
0
0
nIE JESTEM W STANIE tego zaakceptowac na zawsze, przez ostatnie lata akceptowałam to bo po róznych awanturach jakąś prace znajdował, ale tak jak pisałam, byle jaką i na krótko - ale zamykał mi tym usta, tylko po kilku miesiącach cała sytuacja na nowo wracała do "normy" i po prostu teraz po tylu latach to wszystko sie nagromadziło dlatego o tym pisze.
0
0
to cos co mi nie pasuje - to fakt ze nie mam poczucia bezpieczenstwa i wsparcia materialnego, czuje ze wszystsko w tych kwestiach zalezy ode mnie, nie mówie ze chce odwrócić role, ale chce zeby nasz wkład i zaangazowanie były co najmniej równe, naprawde zazdroszcze tym z Was które mają możliwosc wyboru - pracują bo chcą a nie muszą, bo mąż jest odpowiedzialny i zapewnia im ten komfort.
0
0
Agatha wszystko fajnie jak się ustali takie "szczegóły" w poważnej rozmowie;) A tu jak widać rozmowy poważną napewno nie można nazwać, skoro tylko jedna osoba widzi problem..
0
0
dobze, godo, doć jej wódki...
0
0
:P
0
0
no własnie, tylko ze mam wrazenie ze dla niego, po tylu rozmowach, tez moze to byc problem, tylko sie do tego nie przyznaje, taki sposób na zycie - jakos to będzie, a do tego jest bardzo pogodnym człowiekiem i ma ogromne poczucie humoru i najczesciej jak ja wyłuszczam te problemy - to on wszytsko obraca w żart . Czyli zasada - jak sie nie mówi o problemamch to ich nie ma. Ale juz tak nie moge :(
0
0
Problem pod dywan - dywan jak góry ural - a problemów nie ma bo ich nie widać:D Przypadłość wielu facetów;)
Ale jak tak czytam Twoje wypowiedzi to w oczy rzuca mi się jedno - prawie cały czas go "bronisz", on jest dobry, miły, fajny przyjaciel itd....
Nasze wypociny nie mają najmniejszego sensu...
Ale jak tak czytam Twoje wypowiedzi to w oczy rzuca mi się jedno - prawie cały czas go "bronisz", on jest dobry, miły, fajny przyjaciel itd....
Nasze wypociny nie mają najmniejszego sensu...
0
0
chyba troszke wyolbrzymiasz teraz
dziewczyna pokazuje, że jej facet to dobry człowiek... ale ma jeden probloem (albo to ona ma z nim problem)
bo gdyby do tego wszystkiego on był jeszcze nudnym człowiekiem, z którym założycielka watku by była bp była, to problem rozwiązałby się sam....
dziewczyna pokazuje, że jej facet to dobry człowiek... ale ma jeden probloem (albo to ona ma z nim problem)
bo gdyby do tego wszystkiego on był jeszcze nudnym człowiekiem, z którym założycielka watku by była bp była, to problem rozwiązałby się sam....
0
0
no własnie beatka , dzieki, swietnie to zrozumiałaś :)
0
0
Zycie niestety sklada się z trudnych wyborów, zostaniesz przy nim , to albo bedziesz konsekwentnie walczyc o zmiane albo zaakceptujesz jego takim jakim jest , odejdziesz, bedziesz walczysz sama z soba by o nim zapomniec.Ale nie mozesz dopuscic do tego aby Twoje zycie zamienilo sie w ciąglą walkę. Moze skoro nie umiesz zostawic , powiedz ze chcesz przemyslec wszytsko, ze chcesz czasu -tzn odpoczac ( choc to nie ejst dobre dla zwiazku podobno) , moze wlasnie to go zmobilizuje, a jak nie to wybierz tzw mniejsze zlo i dla Ciebie i dla niego...trudno tu podsuwac i radzic cokolwiek bo kazda z nas jest tu inna ma inne potrzeby i poglady na zycie i tyle bedziesz miala rad co osob tu piszacych. :(
0
0
Dzięki dziewczyny za wszystko co tu piszecie. To taka "upierdliwa" sytuacja, tak żle i tak niedobrze ( wiem ze zdarzają sie większe dramaty w życiu, a moja sytuacja jest po prostu jedynie "nie do zniesienia na dłuższą metę, ale mnie bardzo, bardzo męczy)
Wiecie co, moze to jakas moja nadwrazliwosc, ale ja bardzo cenie ludzi z dobrym sercem - a on taki jest, dlatego tak mi cięzko podjąć jakies drastyczne kroki. Emocjonalnie - jestesmy super parą, natomiast myśląc zdroworozsądkowo - są zgrzyty. Odwieczna walka miedzy sercem a rozumem ...
Wiecie co, moze to jakas moja nadwrazliwosc, ale ja bardzo cenie ludzi z dobrym sercem - a on taki jest, dlatego tak mi cięzko podjąć jakies drastyczne kroki. Emocjonalnie - jestesmy super parą, natomiast myśląc zdroworozsądkowo - są zgrzyty. Odwieczna walka miedzy sercem a rozumem ...
0
0
Magda02, wasze wpisy nie są dla mnie wypocinami, nie było moim zamiarem go bronić, tylko nakreślić szkic osobowosci, zeby było wszystko jasne, stad te miłe okreslenia
0
0
Napisałam "wypociny" bo poprostu nie uważam, żeby Ci mogło nasze zdanie pomóc podjąć decyzję.... Nie możesz się sugerować tym, co my myślimy...
0
0
szczera rozmowa co cie gryzie, tak od serca, na spokojnie, chyba nie ma innego wyjscia...
0
0
Mipka jesteście razem nie od tygodnia, więc to normalne, że nie potrafisz tak poprostu odejść... Ale powiedzonko naszych mam "sama miłość nie wystarczy" jest niestety prawdziwe...
Decyzja o rozstaniu nie jest łatwa, ale sama musisz przed soba się przyznać ile jeszcze zniesiesz... Lepiej rozstac sie teraz, niż zapędzić się w lata, ślub i dzieci, a później stwierdzić, że już nie możesz:(
Decyzja o rozstaniu nie jest łatwa, ale sama musisz przed soba się przyznać ile jeszcze zniesiesz... Lepiej rozstac sie teraz, niż zapędzić się w lata, ślub i dzieci, a później stwierdzić, że już nie możesz:(
0
0
Też tak uważam.
Mipka, z Twoich postów wynika, że nie zaakceptujesz odwróconych ról w związku, będziesz się w nim źle czuć...
Ostatnio przeczytałam, że jeden specjalista już na pierwszy rzut oka umiał ocenić, czy małżeństwo przetrwa. Szukał na twarzach małżonków pogardy i braku szacunku. Słowa "leniwy, niezorganizowany, mało przedsiębiorczy mąż" są chyba dobrą drogą do rozstania...
Mipka, z Twoich postów wynika, że nie zaakceptujesz odwróconych ról w związku, będziesz się w nim źle czuć...
Ostatnio przeczytałam, że jeden specjalista już na pierwszy rzut oka umiał ocenić, czy małżeństwo przetrwa. Szukał na twarzach małżonków pogardy i braku szacunku. Słowa "leniwy, niezorganizowany, mało przedsiębiorczy mąż" są chyba dobrą drogą do rozstania...
0
0
popieram Agathę.... a poza tym teraz to jeszcze pół biedy, ale nie wyobrażam sobie urodzic dziecko takiemu mężczyźnie, co ja bym zrobiła? Poszłabym na macierzyńskie i sklejała w domu koperty żeby zapłacić rachunki? Dziecko oznacza sporo wydatków i to nie jednorazowych, bałabym się pakować w taki związek i to moje zdanie zdroworozsądkowe
myślę że dobrze że nas zapytałaś, bo własnie nie mając emocjonalnego stosunku do sprawy widzimy trzeźwo sytuację
myślę że dobrze że nas zapytałaś, bo własnie nie mając emocjonalnego stosunku do sprawy widzimy trzeźwo sytuację
0
0
Kasia, ja nie uważam, aby związek z takim facetem generalnie musiał być skazany na niepowodzenie. Natomiast wydaje mi się, że małżeństwo Mipki z takim facetem będzie błędem.
0
0
Też znam taką sytuację - koleś super gość, gitarka, ognisko, zabawa, poczucie humoru, miły, serdeczny, zawsze pomoże, do rany przyłóż... ale to właśnie mu wystarcza. Byle mieć gdzie się wyspać i co zjeść. Wszyscy go lubią, ale żona go zostawiła i każda babka po jakimś czasie widzi, że te miłe i skądinąd wartościwe cechy do życia we dwoje, a co dopiero troje czy czworo nie wystarczą... A koleś ma 40 coś lat i nadal się tak buja po świecie... Ale wiecie co? On jest tak szczęśliwy! Ja uważam że on, czyli ta kontkretna osoba którą opisuję nie nadaje sie do małżeństwa.
0
0
ja sie rozstalam po 5 letnim w zwiazku, i moze powod nie ten sam ale moje samopoczucie bylo podobne do Twojego, pewnych rzeczy nie udalo mi sie zrozumiec przez te 5 lat i odeszlam...nie bylo łatwo, wspomnienia, tesknota w jakis sposob ale chyba do tego aby miec kogos...teraz wiem ze wybralam najlepsza ze wsyztskich mozliwych dróg... czasem warto zaryzykowac i zmienic swoje zycie...ale to tylko przyklad,nie znamy Twego mezczyzny moze on sie boi zycia i nie chce obowiazkow, dlatego tak zyje jak zyje. Ale zastanow sie ile bedziesz czekac na uksztaltowanie jego dojrzalosci...moze on potrzebuje kobiety u ktorej bedzie pod pantoflem, ale z tegoco widac Ty potrzebujesz mezczyzny ktory sie Toba zaopiekuje i zapewnie bezpieczenstwo (i nie chdozi mi tylko o strone materialna!!!)
0
0
wiesz, sama sobie też umiem świetnie poradzic :). Ale nie chce sobei radzic za dwoje
0
0
nie watpie w to ze nie jestes...ja tez pracuje i swietnie sobie radze ale dzieki mojemu ukochanemu mam psychiczny komfort ze on sobie poradzi gdy ja nie bede w stanie -np.ciąza, porod , dziecko i ze bedzie umial się nami zaopiekowac- to najproszty przyklad ...
ja musialam mojego bylego postawic w takich sytaucjach i niestety spelnily sie moje najorsze wizje...nie jestemy razem 3 lata a z tego co mi wiadomo nic sie nie zmienil, ale znalazl kogos kto jego cechy zaakceptowal w pelni :):)
ja musialam mojego bylego postawic w takich sytaucjach i niestety spelnily sie moje najorsze wizje...nie jestemy razem 3 lata a z tego co mi wiadomo nic sie nie zmienil, ale znalazl kogos kto jego cechy zaakceptowal w pelni :):)
0
0
miał sczescie i ty też :)
0
0
Mam nadzieje ze uda Ci sie jakos rozwiazac ten problem, tak abys mogla sobie powiedziec i teraz i za jakis czas- JESTEM NAPRAWDE SZCZESLIWA ...trzymam kciuki, bo to nielatwa sprawa , bo 5 lat to kawal zycia ...
0
0
i to taki fajny kawał, mimo wszystko całkiem miły
0
0
wiem Agatho, tylko że obojgu musi pasowac taka sytuacja a chyba koleżance nie pasuje :)
z resztą ja nie psycholog :P więc mogę się wypowiadać tylko na swój rozum :)
z resztą ja nie psycholog :P więc mogę się wypowiadać tylko na swój rozum :)
0
0
To taki charakter...
Nie zmieni się, uciekaj póki czas!
Nie zmieni się, uciekaj póki czas!
0
0
Hahahaha :) Odświeżyłaś temat sprzed 11 lat ! Pewnie dziewczyna już dawno zwiała i żyje sobie szczęśliwie bez pasożyta :)
2
0