terapia małżeńska

nie wiem czy dobrzy czy nie - ale może zgłoście się do Centrum Interwencji Kryzysowej w Gdańsku? http://www.cik.sos.pl/?go=czego,mozesz,oczekiwac

przy jezuitach działają

poczytałam, co jest na tej stronie... i widzę, że bardziej chodzi o przemoc, alkoholizm itd. u nas nic z tych rzeczy się nie dzieje, jesteśmy "normalni" chodzi tylko o to, że nasz związek bardzo się popsuł, trwa to już dłuższy czas i boję się, że się rozstaniemy a nie chcę tego, mamy malutkie dziecko a poza tym się bardzo kochamy, wiele innych czynników złożyło się na problemy u nas.... chodzi o terapię małżeńską..

"Do CIK można kierować osoby, które: (...)

• Są w sytuacji ostrego lub przewlekłego kryzysu rodzinnego; (...)"

to intrygujace...
bardzo sie kochamy, ale boje sie rozstania

moze opowiesz co sie dzieje
czasem to lepsze niz te pseudoterapiem ktorych ludzie zazwyczaj nie polecaja

ja mam depresję, on też, bierze leki, ja jeszcze nie byłam u psychiatry, bo karmię małego piersią, więc leki nie wchodzą w grę, mały ma pół roku. Od zajścia w ciążę nie kochamy się, często kłócimy się, ale są to takie dogryzania sobie, nie odzywanie się, żadnych awantur itp. co to, to nigdy się nie zdarzyło. Do tego oboje przytyliśmy ok. 20 kg, więc czujemy się bardzo nieatrakcyjni, nigdzie nie wychodzimy wieczorami, mimo, że mały grzecznie zasypia od zawsze o 19 i mamy z kim go zostawić, wstydzimy się wychodzić na imprezy lub gdziekolwiek, myślę, że również czujemy się nieatrakcyjni dla siebie nawzajem, nie przytulamy się często, nie chodzimy spać razem, , mieliśmy przez ostatni rok, co się niestety zbiegło z ciążą, stresujący biznes który nam nie poszedł i musieliśmy zamknąć go, teraz otwieramy nowy, to znaczy on otwiera, bo ja się na tym nie znam, więc dalej siedzę w domu z małym. On jest na maksa zestresowany, ja swoim zachowaniem mu w tym nie pomagam, przez opiekę nad małym, zapomniałam o jego potrzebach. Ogólnie to zdajemy sobie sprawę z naszych błędów i zachowania i chcemy to naprawić, próbujemy sami ale wychodzi na dzień, dwa a potem znowu to samo, nawet się w ogóle nie całujemy :((

Polecam psychologa, terapeutę, który pracuje w ANIMAL PRO http://www.animalpro.pl , jest tam oferta terapii dla małżeństw posiadających dzieci. Poza terapią niedługo będzie można skorzystać z oferty wsparcia psychologicznego oraz medycznego w zakresie odchudzania i prewencji otyłości.

Jest też centrum pomocy psychologicznej w Gdyni przy ul. portowej (oddział mają również w Gdańsku Matemblewie. ) Sama się do nich wybieram przydzielili mi Panią Katarzynę Nowicką.. Niestety nie mogę znaleźć żadnych info o tej Pani psycholog.. Może ktoś ją zna i może doradzić czy iść do niej czy też nie... Ktoś na forum polecał Panią Magdę Madczak... Właśnie się waham do której z Pań iść...

http://www.katarzynanowicka.com.pl/ tu jest napisane, że ona konsultuje się z superwizorem, więc chyba nie jest doświadczona...:(

pani od wszystkiego :)

no właśnie, dlatego też bardziej mnie interesuje prywatna terapia, ale taka, w której lekarz nie patrzy na zegarek i nie kosi 100zł za 15 minut....

wydaje mi sie, ze dobrze rozumiecie oboje w czym problem
w depresje raczej nie wierze... objawy bylyby ostrzejsze
psychologiem jednak nie jestem

nie wiem jak taka terapia mialaby pomoc... raczej pozbawi was srodkow, tak teraz potrzebnych

czas zapraszac znajomych do domu
czas tez z tego domu wyjsc. jako, ze nie mozecie razem
to przynajmniej osobno i sprawiedliwie tyle samo czasu
akumulatorki trzeba podladowac, a pozniej z gorki

na forum nie znajdziesz pomocy, musicie to wspólnie przepracować z pomoca specjalisty

nie słuchaj rad o rezygnacji z terapii, bo moim kilku znajomym b.pomogło

cytrynko, odrobine wiecej skupienia

nie odradzam - a jedynie poddaje jej cel w watpliwosc
no i aby zrezygnowac musielby na nie juz byc

dziękuję ;))) wiem, że potrzebna jest pomoc, ponieważ sami, mimo wielu prób rozmów i tak nie porozmawiamy ze sobą, jak w towarzystwie specjalisty, tylko potrzebuję takiego i mimo chwilowych problemów finansowych nie ma znaczenia jakie środki finansowe są do tego potrzebne.... pomóżcie, bo nie mam przekonania do państwowych placówek...aczkolwiek bardzo dziękuję za porady......

czemu razem nie mogą skoro mają z kim zostawić dziecko?




sama zmagałam się z depresją poporodowa ;)
musisz zmienić myślenie - nie jesteś tylko matką, karmicielką, kucharką, sprzątaczką, praczką itp. ;) JESTEŚ TEŻ KOBIETĄ! :)

zrób coś dla siebie :) TYLKO dla siebie :) na początek nawet zakup jakiegoś kosmetyku może pomóc się przełamać ;) albo nowego ciucha :) wyjście z koleżanką na kawę/czekoladę to następny krok :) (HaPati - znamy to ;))


ale faktycznie musicie się otworzyć na znajomych :) idźcie do kina, na kolację :) BEZ DZIECKA :) ot - randka jak za dobrych czasów ;) może jakiś wieczór w spa?

cos kojarzę , że w priv gabinetach na ul kowalskiej w gda jest tego typu pomoc

czemu nie razem? poniewaz sie wstydza
tak bedzie na poczatku im latwiej

cokolwiek, oby mieli kontakt z innymi sympatycznymi ludzmi

ale my si ę wstydzimy innych ludzi, nie chcemy, żeby ktoś nas zobaczył, takich grubasów, zawsze byliśmy atrakcyjnymi osobami, niestety te 20 kg, dodaje duuużo "brzydoty". Wstydzimy się sami siebie ale intymnie.. moglibyśmy wychodzić ale wtedy właśnie wstydzimy się iść jako grubasy.... i nie wiem co robić a kochać się nie kochamy też przez tą otyłość.... jak przychodziło co do czego te kilka razy, to w końcu padaliśmy ze zmęczenia po 3 minutach i tyle z tego było... schudnąć, poradzicie mi, wiem ale to nie jest tak łatwo... poza tym, uważam, że jeśli się wstydzimy wyjść do ludzi to jest też jakiś głębszy problem, dlatego szukam pomocy....

no właśnie czuję się jak taka dziumdzia :))) tylko karmię małego, przewijam, bawię się z nim, on też pomaga, codziennie go kąpie, jest to ich czas spędzony wspólnie po całym dniu, też go karmi, jak na noc dostaje butelkę (postanowiliśmy, że tak będzie, żeby właśnie ratować nas, że będziemy mieli noce dla siebie, co się nie sprawdziło), więc chęć współpracy jest i to duża, pomagamy osbie nawzajem, tylko pomiędzy tym wszystki brakuje więzi między nami, porozumienia, pomoże tylko terapia.....

chyba żarty sobie robisz, że 20 kg spowodowało brak seksu
musielibyście chyba ważyć po 150 kg
ani ja ani mąż nie jesteśmy szczupli ale jakoś nam to nie przeszkadza, nie padamy zmęczeni po 3 min.
inna sprawa że możesz się wstydzić dodatkowych kg

http://www.firmy.net/psychoterapia/mosty-zamiast-murow,W8MMY.html polecam

nie robię sobie żartów, całe życie byliśmy bardzo szczupli i jeśli nagle przytyjesz 20 kg, nie ćwiczysz, tylko jeździsz samochodem, to te "tylko" 20 kg, staje się ogromnym obciążeniem wraz ze spadkiem kondycji....

dziękuję za ten kontakt, wygląda nieźle ;)))

Gosieńko - myślę, że najważniejszy krok zrobiłaś sama - przyznałaś że jest problem i szukasz pomocy:) Możesz być z siebie dumna, bo nie każdy miałby tyle odwagi i rozwagi by chcieć coś z tym zrobić!

Terapia duuużo pomaga, nie wiem jak wygląda pomoc psychologa czy psychiatry w problemach małżeńskich, ale w innych to zazwyczaj siadacie z psychologiem, on zadaje "pomocnicze" pytania, na które sami odpowiadacie. Zadaje pytania w taki sposób, byście sami mogli znaleźć na nie odpowiedzi i sami sobie wszystko ułożyć. Nie wiem więc, czy taki ważny jest wybór odpowiedniego lekarza, czy po prostu to, żeby pójść do jakiegokolwiek i spróbować konstruktywnie spojrzeć na Wasze problemy. Myślę że do kogokolwiek pójdziecie, na pewno Wam to pomoże.

Życzę Wam tego z całego serca i wierzę, że wszystko będzie dobrze, naprawdę!:) trzymam za Was kciuki:)

z ciekawości - czy depresje macie zdiagnozowane i leczone?

Narzeczony tak, ja nie i nie mogę być leczona bo karmię piersią, dlatego potrzebuję terapii i chcemy iść wspólnie...

dziękuję Ci Marto za dodanie otuchy, wydaje mi się, że masz rację... :)

A czy depresji u Ciebie nie dałoby się leczyć początkowo tylko psychoterapią, a po skończeniu karmienia piersią dodać leki? Sama terapia też może dużo dać. Może nie tyle jak wtedy gdy jest połączona z lekami, ale jednak zawsze to jakaś zmiana na plus.

gocha mysle ze to wielki plus ze chcecie skozystac jeszcze z takiej pomocy, czasem jak ktos z zewnatrz obojgu wylozy jak ta druga strona sie czuje itp co potzrebuje to bardziej dociera.

a ja jeszcze dodam wspolna terapie relaksacyjna, jezeli czujecie sie nieatrakcyjni z powodu wagi to moze warto RAZEM isc na basen czy do klubu fitnes, najpierw takie wyjscie a potem moze jeszcze soczek po wysilku, i rozruszacie swoje ciala i pozadanie.bo moze to tak ze to oboje ciag;le czejkacie na pierwszy ruch z drugiej strony(zwlaszcza jak zeszlo sie to z ciaza moze twoj M nie mogl sie odnalezc a teraz to juz sie zapetlilo.

co do depresji to moze jej byc z zewnatrz nie widac tylko od srodka zjada czlowieka(moja mama ma taki stan od wielu lat), ale z drugiej strony nie wszystko trzeba "wybaczać" bo ktos ma depresje.

na pewno rzecza dla mnie niemozliwa jest pracowanie razem, bo to dobrze jak praca jest odskocznia od domu i wspolnych problemow, jak wam interes sie nie powioodl to jest wielki problem bo moze gdzies w podswiadomosci jedno drugie za jakies niedociagniecia obwinia, ew ze chcialo go rozkrecic.

powodzenia w leczeniu rodziny.

gocha- depresji nie leczy się farmakologicznie. To jest tylko leczenie wspomagające i wcale nie konieczne, bo to co naprawdę trzeba wyleczyć, tkwi w psychice. Same antydepresanty zażywać się powinno jedynie razem z normalną psychoterapią i pod opieką lekarza. One nie leczą samej depresji, jedynie łagodzą objawy. Więc Narzeczony oprócz antydepresantów też powinien uczęszczać na normalną terapię, nie wiem, kto mu zapisał leki i jednocześnie nie zalecił skorzystania z terapii, ale ja bym już do tego człowieka więcej nie poszła;/

miliani, mylisz się. Depresję właśnie leczy się środkami farmakologicznymi + wspomagającymi (typu np. benzodiazepiny) + terapia. I warunek: pacjent musi być dobrze zdiagnozowany. Bo co innego jest depresja, a co innego smutek egzystencjalny wynikający z trudnej sytuacji osobistej, na który nie ma leku....z tym, że ten drugi może przerodzić się w depresję.

Goha, podaj swojego maila, bo nie jestes zalogowana to podeślę ci nr telefonu do pary ktora prowadzi terapie, polecam ich z calego serca:) a nie chce podawac nr na forum...

oczywiscie Gocha:) zjadło mi c ;p

mleczko ma rację, depresję leczy się tylko i wyłącznie lekami, taki lekarz, który powiedział Ci, że to tylko wspomagacz, jest lekarzem do którego ja nigdy bym już nie poszła :)

Czasem jak się tu czytam dobre rady forumek to słabo mi się robi. Depresję leczy się LEKAMI! Przez takie myślenie, że nie bierze się leków, wielu ludzi choruje całe życie. A życie jest tylko jedno! JEszcze lepszy efekt dadzą leki w połączeniu z terapią.

każdy psychoterapeuta jest ZOBLIGOWANY do korzystania z superwizji, doswiadczenie akurat tu nie ma nic do rzeczy.

Gosiu napisz mi mi maila sorha@o2.pl to podam Ci kontakt do takiej osoby - moze Ci sie spodoba; sprobuj tez poszukac poprostu na Trojmiescie w katalogu firm (czesto sa opinie gabinetow)